Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.

~ Oscar Wilde, 1854-1900

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Ψυχολογία: Στερεότυπα και προκαταλήψεις - Μέρος 3ο



Ήρθα και πάλι! Προτού μπούμε στο θεματάκι μας για αυτή την εβδομάδα, να σας ενημερώσω πως από εδώ και στο εξής θα ποστάρω άρθρο κάθε Τετάρτη και όχι Κυριακή, διότι με το νέο μου πρόγραμμα την Κυριακή είναι λίιιγο αδύνατον. Και με αυτή την ανακοίνωση συνεχίζουμε από εκεί που μείναμε την προηγούμενη Τρίτη. Το λοιπόν, σήμερα θα αναλύσουμε το τι σημαίνει να ακολουθείς το επάγγελμα του ψυχολόγου, καθώς και τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που υπάγονται σε αυτό.

Ο καθένας μας έχει διαφορετική εικόνα για το τι κάνει στα αλήθεια ένας ψυχολόγος. Δυστυχώς η εικόνα αυτή πολλές φορές είναι τελείως λανθασμένη. Όταν λέω σε κάποιους πως σπουδάζω Ψυχολογία, η απάντησή τους είναι "α δηλαδή όταν θα τελειώσεις θα μπορείς να διαβάσεις το μυαλό μου" ή "άντε, με το καλό στο FBI". Ή, ακόμα χειρότερα, κάποιοι που νομίζουν πως ο ψυχολόγος έχει ένα μαυσωλείο για γραφείο, φοράει γυαλιά (και αν είναι αρσενικό έχει και γενειάδα) και ξαπλώνει τους ασθενείς σε μαύρους καναπέδες, ενώ τους απαντάει μόνο με επιστημονικούς όρους. Μάλιστα μια φορά είχα πέσει σε έναν που είπε "σπουδάζεις τόσα χρόνια απλά για να μπορείς να πεις μόνο δυο πράγματα στον άλλον;". 

Είναι βέβαια πολύ λογικό να υπάρχουν τέτοιες απόψεις, διότι η Ψυχολογία δεν χαίρει κάποιες φορές την εκτίμηση που της αξίζει διότι σε σύγκριση με άλλες είναι μια πολύ νέα επιστήμη ακόμα, που άρχισε να αναπτύσσεται τον 19ο αιώνα "μόνο". Όμως θα πρέπει να αποβάλουμε σιγά-σιγά το "ξάφνιασμα" που μας προκαλεί οτιδήποτε νέο και να αρχίσουμε να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας.

Πρέπει να γνωρίζουμε το εξής: με ένα πτυχίο Ψυχολογίας (κανονικά) δεν είναι δυνατόν να ξεκινήσεις να δουλεύεις ακόμα, όμως έχεις τη βάση για να ειδικευτείς σε ΠΑΡΑ πολλά πράγματα. Δεν καταλήγεις μόνο με ένα γραφείο να συμβουλεύεις κόσμο. Φυσικά γίνεται και αυτό, αλλά δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζουμε, ούτε και μπορείς να το κάνεις αν δεν είσαι παθιασμένος με αυτή τη δουλειά. Λόγου χάρη, όταν ήμουν μικρή πήγα σε μια ψυχολόγο, έτσι, για να δω την εμπειρία. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι εγώ ήμουν ξινή (!) και δεν τη συμπάθησα, αλλά το υφάκι της μου την έσπασε πολύ γιατί ήταν του τύπου "εγώ τα ξέρω όλα". Νομίζετε πως εκείνη τη στιγμή με ενδιέφερε πόσα μεταπτυχιακά και διδακτορικά είχε;


Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα πως ΟΧΙ, δεν ανοίγεις μόνο ένα γραφείο με σπουδές Ψυχολογίας και ΟΧΙ, δεν είναι κάτι εύκολο. Η Ψυχολογία -βασικά οτιδήποτε, απλά άλλο περισσότερο και άλλο λιγότερο- είναι μια επιστήμη που ΔΕΝ γίνεται να την εξασκήσεις καλά εάν δεν έχεις πάθος με αυτήν, αν δεν σε καίει να βοηθήσεις τους ανθρώπους, αν δε θες με ενθουσιασμό να ανακαλύπτεις όλο και περισσότερα για αυτό. 

Οι ψυχολόγοι λοιπόν στην ουσία μελετούν την ανθρώπινη συμπεριφορά με έμφαση σε δύο κύριες σχέσεις: συμπεριφορά και εγκέφαλος & συμπεριφορά και περιβάλλον, χρησιμοποιώντας μεθόδους όπως παρατήρηση, πειράματα και αναλύσεις. Αυτό όμως που γενικώς τους διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους επιστήμονες είναι το ότι διαμορφώνουν τα αποτελέσματά τους έτσι ώστε να είναι κατανοητά από κάθε άτομο. Επίσης εξελίσσονται συχνά και είναι καινοτόμοι καθώς ακολουθούν την εξέλιξη της Ψυχολογίας με συνεχώς νέες έρευνες και μετατροπές θεωριών.

Επίσης μπορούμε να τους βρούμε παντού, γιατί πολύ απλά είναι παντού χρήσιμοι! Βρίσκονται σε σχολεία και πανεπιστήμια, νοσοκομεία, δικαστήρια, φυλακές, εταιρίες κ.λπ. Με τη στενή τους συνεργασία με επαγγελματίες παντός είδους επιφέρουν το καλύτερο αποτέλεσμα σε οποιαδήποτε υπηρεσία στον άνθρωπο. Κάποιοι θα εργαστούν ως ερευνητές, άλλοι ως ελεύθεροι επαγγελματίες και άλλοι κάνουν και τα δύο. Επιπλέον, το μεγάλο "ατού" της Ψυχολογίας είναι η σύζευξη επιστήμης και πρακτικής, με αποτέλεσμα να εξελίσσονται και να προοδεύουν και τα δύο. 

Όταν λοιπόν αποκτήσεις πτυχίο Ψυχολογίας, με το απαραίτητο μάστερ (ένα ή περισσότερα) ή ακόμη και διδακτορικό, έχεις πάρα πολλές δυνατότητες να εξελιχθείς και να έχεις μια ιδιαίτερα ικανοποιητική επαγγελματική αποκατάσταση. Ειδικά με τους ρυθμούς της σημερινής κοινωνίας, όπου η απομόνωση υπερισχύει της φιλίας και της συντροφικότητας ενώ πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο μέσος σύγχρονος άνθρωπος είναι προβλήματα συμπεριφοράς και ψυχικής υγείας, ο καθένας μας χρειάζεται έναν ψυχολόγο.

Για αυτό όποιος γουστάρει το επάγγελμα και το ψάξει κατάλληλα, θα βρει καλή και πολλή δουλειά!

Katie :*:*


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου