Φίλοι μου, μετά από καιρό σας χαιρετώ και πάλι! Μην απορήσετε που δε γράφω συχνά, απλά έχω την αίσθηση ότι... δε φτάνουν 24 ώρες την ημέρα. Και τώρα ακόμη, το ένα χέρι μου είναι στο πληκτρολόγιο και το άλλο κρατάει ένα ξινόμηλο μιας και δεν είμαι φίλη με την πείνα. Τέτοιο θέμα θα έχει και το άρθρο μας σήμερα. Εσείς λοιπόν που δεν τρώτε για να ζείτε, αλλά ΖΕΙΤΕ για να ΤΡΩΤΕ, συνεχίστε να διαβάζετε μιας και θα σήμερα θα αναλύσουμε τις επτά απαράβατες εντολές του πραγματικά καλοφαγά. Πρώτα όμως... ποιος είναι ο καλοφαγάς; Οι πιο πολλοί ίσως νομίζουμε ότι είναι αυτός που τρώει συνέχεια και ξημεροβραδιάζεται στους γύρους, τις πίτσες και τα χάμπουργκερ ενώ μπορεί να φάει ένας Θεός ξέρει πόσες φορές το βάρος του. Κι όμως, όχι! Μιας και πιστεύω ότι εκπροσωπώ ικανοποιητικά τους καλοφαγάδες -κάτι που θα δείτε παρακάτω- σας παρουσιάζω τους κανόνες μας και σας συστήνω να τους ακολουθήσετε γιατί το φαγητό είναι κάτι υπέροχο και αξίζει να το απολαμβάνουμε - μια ζωή την έχουμε, άλλωστε!1) Ξέρει να εκτιμά το ΚΑΛΟ φαγητό
Είναι εκείνος που σαφώς δεν θα πει όχι στο "βρώμικο" ή σε γλυκά όπως τούρτες, μάφιν κ.λπ. (κάτι τέτοιο μοιάζει ανέκδοτο) αλλά προτιμάει αν πάει έξω, μια ταβέρνα με καλό σπιτικό φαγητό! Είναι ο πρώτος που θα αναφέρει στην παρέα με καμάρι πόσο ικανή είναι η μαμά και η γιαγιά του στη μαγειρική και ότι κάνουν φαγητά να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Ακόμα καλύτερα, έχει ψαχτεί και ξέρει να μαγειρεύει καταπληκτικά και ο ίδιος! Δε χωράει το μυαλό σου πόσες συνταγές ξέρει να κάνει, τι μυστικά ξέρει για να κάνει το φαγητό νοστιμότερο... και φυσικά, πώς να γεμίσει οικονομικά το ψυγείο του με όλα τα καλούδια, ή τουλάχιστον εκείνα που προτιμάει. Και συνήθως προτιμάει πολλά φαγιά αν όχι όλα, διότι δεν έχει σοβαρές ιδιοτροπίες και μπορεί να φάει από οφτό μέχρι και όσπρια - αρκεί να είναι νόστιμα!
2) Πάντα μιλάει για φαγητό... και πάντοτε πεινάει!
Είτε είναι μια καινούρια συνταγή είτε κάποιο αστείο περί φαγητού είτε οτιδήποτε άλλο, πάντα έχει να πει κάτι ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο θέμα. Πώς να μην το κάνει άλλωστε, όταν σκέφτεται τη μάσα στην πρώτη ευκαιρία; Σίγουρα συχνά θα γκρινιάξει πως πεινάει διότι απολαμβάνει να τρώει - όχι απαραίτητα μεγάλες ποσότητες! Ακόμα κι αν δεν πεινάει συχνά αλλά μόνο όταν είναι αναμενόμενο (το μεσημέρι, μετά τη δουλειά/γυμναστική κ.λπ) δεν θες να βρίσκεσαι κοντά του εκείνη την ώρα. Καλώς ή κακώς, η πείνα τον επηρεάζει περισσότερο από άλλους κι αν δε φάει κάτι, θα φάει όλους τους υπόλοιπους! Καθόλου σπάνιο επίσης να ακούσεις την κοιλιά του να γουργουρίζει ουκ ολίγες φορές.
3) Εξερευνά καινούρια φαγητά και γεύσεις
Παιδιά, έχω καταφέρει να κάνω χόμπι μου το φαγητό. Και όχι, αυτό δε σημαίνει μόνο να τρώω ή να μαγειρεύω τα ίδια και τα ίδια. Ο σωστός καλοφαγάς δεν αρκείται μια ζωή σε βραστά μακαρόνια μόνο με τυρί ή σε ένα απλό τοστ αν θα πεινάσει, ούτε καν ως φοιτητής. Πάντα βρίσκει χρόνο να κάνει το φαγητό απόλαυση και προγραμματίζει τη μέρα του σωστά ώστε να έχει χρόνο να ανανεώνει το πρόγραμμα της διατροφής του, ενώ πειραματίζεται με διάφορους συνδυασμούς υλικών. Φυσικά δεν απορρίπτει κανένα φαγητό προτού το δοκιμάσει, ό,τι και να είναι.
4) Είναι μάστορας στην επιλογή εστιατορίων
Όταν θα πάει έξω για να φάει (η χαρά του) διαλέγει να πάει σε διαφορετικό μέρος κάθε φορά, ώστε να μάθει τα πιάτα ΚΑΘΕ χώρας που υπάρχει στον πλανήτη. Δεν έχει προκαταλήψεις για καμιά και η πρώτη του αντίδραση αν ακούσει για σούσι θα είναι να ενδιαφερθεί και όχι να αηδιάσει. Αν πάει δεύτερη φορά στο ίδιο στέκι -προφανώς επειδή γενικά το προτιμάει από τα υπόλοιπα- δεν παίρνει το ίδιο πιάτο δεύτερη φορά και αν πάει με παρέα, φροντίζει να πάρουν όλοι διαφορετικά πιάτα έτσι ώστε να δοκιμάσουν όλοι απ' όλα. Κι αν τελικά ανακαλύψει ένα φαγητό που του αρέσει πολύ, νιώθει σαν τον Χριστόφορο Κολόμβο όταν ανακάλυψε την Αμερική!
5) Δεν μισεί απαραίτητα τη γυμναστική
Ούτε είναι απαραίτητα υπέρβαρος/παχύσαρκος. Πιθανόν επηρεασμένοι από διάφορα αστεία, νομίζουμε πως όταν κάποιος αγαπά πολύ το φαγητό, αυτόματα δεν αγαπάει τη γυμναστική. Αντίθετα, κάποιος που αθλείται πρέπει να τρώει περισσότερο για να κρατήσει και τις θερμίδες που χρειάζεται ο οργανισμός του για να λειτουργήσει. Το πόσο περισσότερο χρειάζεται είναι ανάλογα τον άνθρωπο και αν θέλει να χάσει, να κερδίσει ή να κρατήσει το βάρος του. Όμως αν σου αρέσει το φαγητό δεν έχει σχέση με το αν σου αρέσει η γυμναστική ή όχι. Αυτό είναι ανάλογα τον άνθρωπο αλλά και το είδος της γυμναστικής που προτιμάει.
6) Η ώρα του φαγητού είναι ιερή για αυτόν
Καταρχήν η κουζίνα του είναι έτσι διαρρυθμισμένη ώστε να του αρέσει. Από πολλά μπαχαρικά μέχρι πολύχρωμα πιάτα, απολαμβάνεις να βρίσκεσαι μέσα! Πριν φάει το φαγητό του, χαίρεται να μαγειρεύει και να δημιουργεί ενώ οι διάφορες μυρωδιές όχι μόνο τον ευχαριστούν, αλλά και του δείχνουν την κατάσταση του φαγητού του. Όταν το φαγητό του είναι έτοιμο, θα το βάλει σε ένα ωραίο πιάτο, θα το στήσει έτσι που θα είναι άξιο για διαγωνισμό και φυσικά... δεν επιτρέπει σε κανέναν να τον ενοχλήσει με άσχετα ενώ τρώει. Απολαμβάνει την κάθε μπουκιά και δεν τρώει βιαστικά ούτε αυτόματα. Τι, τέτοιο αποτέλεσμα να πάει χαμένο έτσι; Την ώρα που τρώει θα είναι αφοσιωμένος στο φαγητό του ή θα κάνει παράλληλα πράγματα που του αρέσουν, όπως να παρακολουθήσει ή να διαβάσει κάτι. Πάντως, θέλει το χρόνο του και επειδή τρώει συνειδητοποιημένα μπορεί να καταλάβει πότε χόρτασε και σταματάει εκεί. Όχι τόσο για διαιτητικούς λόγους, αλλά επειδή ξέρει όταν αν συνεχίσει να τρώει χωρίς να το θέλει τόσο, δεν θα το απολαύσει.
7) Ελέγχει εκείνος το φαγητό, και όχι το φαγητό εκείνον
Και εδώ, φίλες και φίλοι, έγκειται η διαφορά ανάμεσα στον καλοφαγά και στον λαίμαργο. Ο λαίμαργος καταναλώνει τεράστιες ποσότητες επειδή νομίζει ότι έτσι θα λύσει άλλα προβλήματα της ζωής του, ενώ τις περισσότερες φορές τρώει σχεδόν αυτόματα, χωρίς να έχει συναίσθηση του πόσο τρώει. Με άλλα λόγια, αφήνει το φαγητό να τον ελέγχει. Πολύ πιθανόν να είναι παχύσαρκος/υπέρβαρος και να ψάχνει παρηγοριά στο φαγητό. Ο καλοφαγάς όμως δεν είναι έτσι. Αγαπάει το φαγητό, για αυτό και προσέχει τη σχέση που έχει μαζί του ώστε να μην αποβεί αρνητική για αυτόν. Για εκείνον, το φαγητό είναι παροχέας ενέργειας και πολύτιμων βιταμινών, αλλά και απόλαυση. Για αυτό φροντίζει μέσω του προγράμματός του να τα συνδυάσει αυτά, με το να ψάχνεται κάθε μέρα και να εμπλουτίζει τις σχετικές γνώσεις του. Έχει λοιπόν το πρόγραμμά του με το απαραίτητο φαγητό ανάλογα το πώς θέλει το βάρος του, όμως ξέρει ότι υπάρχει χώρος και για πιο... αμαρτωλά φαγητά, στη σωστή τους συχνότητα!
Οπότε, ο σωστός καλοφαγάς γεννιέται ή γίνεται; Εξαρτάται φυσικά από τις απόψεις περί φαγητού με τις οποίες μεγάλωσες. Στην Ελλάδα (και στην Κύπρο) το φαγητό μας είναι κουλτούρα και πολύ φημισμένο και εκτός συνόρων, οπότε πολύ πιο πιθανό σε αυτές τις χώρες να υπάρχουν τόσο λαίμαργοι, όσο και καλοφαγάδες. Αν πάλι δεν έχεις ασχοληθεί ιδιαίτερα με το φαγητό ή δε σου αρέσει (καλά, υπάρχεις στα αλήθεια;) δοκίμασε να πειραματιστείς με διάφορες γεύσεις ή να συνδέσεις το φαγητό με ωραίες εμπειρίες, δημιουργώντας φυσικά ένα καλό πρόγραμμα. Από προσωπική εμπειρία, έχω φτάσει στο στάδιο του καλοφαγά έχοντας όμως περάσει και από αυτό του λαίμαργου. Παλιότερα έτρωγα σαν να μην υπήρχε αύριο, τώρα μπορώ να φάω σχεδόν όλα τα φαγητά στις σωστές ποσότητες και το κάνω για τη γεύση. Το ποιο με κάνει πιο χαρούμενη αλλά και πιο υγιή... νομίζω είναι προφανές! Εντάξει, έχω αδυναμία στη σοκολάτα που δεν κοντρολάρεται πάντοτε, αλλά κάνω ό,τι μπορώ - και στην τελικοί, άνθρωποι είμαστε, δεν είναι πάντα όλα τέλεια.
Αυτά παίδες, και τώρα πάω να τσακίσω ένα σαντουϊτσάκι γιατί πείνασα ΠΑΛΙ. Μπον απετίτ!
Katie :*
