Αυτούς που μας ανέχονται στις κακές μας τους αγαπάμε λίγο παραπάνω

Καλησπέρααα! Άργησα λιγουλάκι, έτσι; Το λάπτοπ μου τα 'φτυσε δυστυχώς και γράφω απ' όπου να 'ναι. Υπομονή και όταν αγοράσω καινούριο το πρόγραμμα θα σταθεροποιηθεί. Πάμε τώρα στο σημερινό μας θέμα. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, καλώς ή κακώς, που είναι δυσκολότεροι χαρακτήρες από άλλους. Αν αυτοί οι άνθρωποι είναι τυχεροί, έχουν κάποια άτομα στη ζωή τους που είναι πάντα εκεί, με τη στήριξη και την αγάπη τους. Το ξέρω από πρώτο χέρι, διότι δεν είμαι και ο πιο καλόβολος άνθρωπος, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω άτομα τα οποία με αγαπάνε με τις παραξενιές μου, ακόμα και στις κακές μου στιγμές. Και νομίζω πως, εκτός από τη δική μου αγάπη, τους χρωστάω ακόμα δυο πράγματα: ένα ευχαριστώ και ένα συγγνώμη. 

Αν είσαι αυτός με το δύσκολο χαρακτήρα, συμπάσχουμε. Να νιώθεις τυχερός. Δεν ξέρω αν νιώθεις καλά με το ποιος είσαι ή όχι, ούτε αν προσπαθείς να αλλάξεις κάτι. Όμως να έχεις στο νου σου πως αν προσπαθείς να βελτιωθείς αξίζει, όχι μόνο για τον εαυτό σου αλλά και για αυτούς τους ανθρώπους που σ' αγαπούν όπως είσαι και είναι παρόντες στην εξέλιξη σου μιας και θέλουν να σε δουν ευτυχισμένο. Παράδειγμα, μπορώ να σας βεβαιώσω πως αν κάποιος διάλεγε να συγκατοικήσει μαζί μου θα παλάβωνε πάνω στη μία βδομάδα, θα με ξεμάλλιαζε και θα έφευγε. 

Κι όμως, μήνες συγκατοικώ με το αγόρι μου και είμαστε σίγουροι πως μόνο η αγάπη μεταξύ μας βοηθάει στο να συνεχιστεί αυτή η συγκατοίκηση, Το αστείο είναι ότι ενώ εκείνος φημίζεται για την ολύμπια ηρεμία του εγώ μπορώ να νευριάζω και με τη βρύση που στάζει. Ποιος λοιπόν από τους δύο είναι ο δυσκολότερος χαρακτήρας που απαιτεί υπομονή να τον ανεχτείς; Η απάντηση νομίζω είναι προφανής. 

Ιδιαίτερη μνεία στην οικογένεια και τους κολλητούς μου, που πίνουν νερό στο όνομά μου (υποτίθεται) ενώ τους κάνω τη ζωή πατίνι. Καλά, μπορεί να υπερβάλλω λίγο. Αλλά δεν είναι και εντελώς ψέματα. Ξέρετε κάτι όμως; Υπάρχει ένα καλό στο να μην είσαι τόσο εύκολος χαρακτήρας, γιατί καταλαβαίνεις πως αυτοί που μένουν δίπλα σου είναι επειδή το θέλουν. Επίσης μαθαίνεις και εσύ μέσα από την αγάπη των άλλων να εκτιμάς όσα σου δίνονται και αν γνωρίσεις έναν ακόμα δύσκολο χαρακτήρα θα μπορέσεις και εσύ να τον βοηθήσεις, ενώ παράλληλα βελτιώνεσαι και εσύ κάθε μέρα.
 
Προς εσάς τους πιο... καλόβολους που μας παλεύετε: σας αγαπάμε. Μπορεί να μην σας το δείχνουμε κάθε φορά, αλλά σας αγαπάμε και σας εκτιμάμε. Παρ' όλο που λέυε "αγάπη είναι που ζεις ακόμα και δε σε έχω πνίξει".
Και να ξέρετε, προσπαθούμε κάθε μέρα να μη σας... βασανίζουμε. Και αξίζει το ότι έχετε υπομονή και μας δέχεστε όπως είμαστε, γιατί και εμείς μπορούμε να δεχτούμε τα αδύνατα σημεία σας. Απλά τα δικά μας είναι λίγο πιο... σπάσιμο νεύρων.


Και τέλος, συγχαρητήρια για την υπομονή που ούτε κατά διάνοια δε διαθέτουμε. Τα φιλιά και την αγάπη μας <3

Katie :*:*

Πώς να εκνευρίσεις τον σερβιτόρο σου

Γεια σας και πάλι, μανάρια! Σήμερα θα μιλήσουμε για μια ομάδα ανθρώπων στην οποία ανήκω κι εγώ: τους σερβιτόρους. Η σχετικά πρόσφατα αποκτηθείσα αλλά αρκετά πλούσια εμπειρία μου, λόγω του εστιατορίου που εργάζομαι και το οποίο έχει μεγάλο φόρτο εργασίας, με οδήγησε στο θέμα του σημερινού μας άρθρου. Πιο συγκεκριμένα, σήμερα επιτρέψτε μου να γίνω η εκπρόσωπος όλων των σερβιτόρων και να σας πω ποια πράγματα ακριβώς μας εκνευρίζουν, από την αρχή έως το τέλος της επίσκεψής σου στο χώρο εργασίας μας - και που σίγουρα σου συστήνουμε να μην κάνεις ποτέ. 


1) Ξέχνα τους καλούς τρόπους... στο σπίτι σου

Ξεκινάμε με κάτι γενικό. Ο καλύτερος τρόπος για να εκνευρίσεις οποιοδήποτε μέλος του προσωπικού και ειδικά τον σερβιτόρο που τρέχει όλη την ώρα για ένα κάρο πράγματα, είναι να το αντιμετωπίσεις με μούτρα ή αγένεια, να του συμπεριφερθείς υποτιμητικά ή, εάν υπάρχει πολλή δουλειά, σαν να είσαι ο μόνος που περιμένεις να εξυπηρετηθείς. Ή να τον κάνεις να νιώσει μαλάκας και αόρατος όταν μπεις μέσα στο μαγαζί και σε χαιρετήσει με χαμόγελο. Ξέρουμε καλά πως κάθε πελάτης δικαιούται την καλύτερη εξυπηρέτηση και αυτήν ακριβώς προσπαθούμε να προσφέρουμε, αλλά αυτοί που δε μας βοηθάνε το κάνουν πολύ πιο δύσκολο, και πιο πιθανό για μας να μην είμαστε τόσο φιλικοί με τους επόμενους - που τι φταίνε στην τελική; Χρυσός κανόνας λοιπόν: από τη στιγμή που κάποιος είναι ευγενικός μαζί σου, να είσαι και εσύ. Δεν είναι μόνο "δουλειά του υπαλλήλου" να είναι ευγενικός, αλλά και κάθε ανθρώπου γενικότερα. Δεν είναι καθόλου κουραστικό και δεν κοστίζει απολύτως τίποτε. 


2) Έχε την άποψη πως ένας σερβιτόρος είναι "κατώτερο είδος"

Έχω ακούσει την ατάκα "τι να σεβαστείς... δεν είναι παρά ένας απλός σερβιτόρος" πάρα πολλές φορές, τόσο σαν σερβιτόρα όσο και σαν πελάτισσα. Και πάντα μου έκανε τα νεύρα κρόσσια. Το ότι κάποιος κάνει μια χειρωνακτική δουλειά και δεν είναι μπίζνεσμαν ή κάτι τέτοιο δεν τον καθιστά λιγότερο αξιοσέβαστο. Αν παρ' όλα αυτά επιμένεις να κρίνεις κάποιον με βάση μόνο την εκπαίδευση, μάθε πως ένας σερβιτόρος δεν είναι κατ' ανάγκη απόφοιτος δημοτικού μόνο ούτε αιώνιος φοιτητής. Ειδικά στην Ελλάδα που δε βρίσκεις δουλειά του τομέα σου ούτε για αστείο, είναι πολύ συνηθισμένο -έκπληξη!- ένας σερβιτόρος να σπουδάζει ή να έχει ήδη βγάλει πτυχίο/μεταπτυχιακό/διδακτορικό. Οπότε αναθεώρησε λίγο και ετοιμάσου να διαβάσεις την επόμενη παράγραφο.


3) Πίστεψε πως η δουλειά μας είναι εύκολη

Το ότι είναι μια από τις δουλειές που μπορείς να βρεις περισσότερο εύκολα και να καλύψεις άμεσα τα έξοδά σου ΔΕ σημαίνει πως είναι εύκολη η ότι βαράς μύγες. Αν νομίζεις πως απλά κρατάμε το φαϊ ή τον καφέ σου και σου το φέρνουμε, είσαι βαθιά νυχτωμένος. Ένας σερβιτόρος πρέπει να ξέρει ακριβώς την αρίθμηση των τραπεζιών για να ξέρει πύ να πάει, την ονομασία και τα συστατικά ΚΑΘΕ φαγητού/ποτού ώστε να μπορεί να σε κατατοπίσει ανάλογα, να κινείται με ταχύτητα αλλά και με άνεση στο χώρο, να είναι αποτελεσματικός ακόμα και όταν το μαγαζί είναι φίσκα και να αναλαμβάνει διάφορα έξτρα καθήκοντα όπως καθάρισμα, στρώσιμο τραπεζιών, φροντίδα του χώρου και πολλά άλλα που δεν θες να ξέρεις. Τελευταίο αλλά όχι έσχατο, έχεις κάνει ποτέ το δρόμο από τη μια άκρη του μαγαζιού στην άλλη με δύο μπουκάλια νερό στο ένα χέρι και ένα δίσκο με καμιά δεκαριά γυάλινα ποτήρια και καφέδες στο άλλο; Δοκίμασε μια φορά και μέτρα μετά πόση ώρα θα καθαρίζεις τα σπασμένα. 


4) Ρώτα μας για το μενού χωρίς να διαβάσεις τον κατάλογο

Γιατί φυσικά είναι διακοσμητικός και τον έχουμε για να ομορφύνουμε τα τραπέζια. Εάν ζητήσεις διευκρίνιση που δεν υπάρχει στο μενού, πολύ ευχαρίστως να σου εξηγήσω για να μην πας στα τυφλά. Είναι καθήκον μου άλλωστε, ειδικά όταν π.χ. έχεις κάποια αλλεργία. Όμως αν με ρωτήσεις κάτι και η απάντηση είναι φάτσα φόρα στο μενού που κρατάς στα χέρια σου, εκείνη τη στιγμή θέλω να σου το φέρω καπέλο - άσχετα από το ότι δεν θα το κάνω τελικά επειδή είμαι ευγενική. Ξέρεις να διαβάζεις -εάν όχι, μη ζητήσεις κατάλογο- οπότε διάβασε πρώτα το μενού και μετά ζήτα μου να λύσω τις απορίες σου. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να θυμόμαστε απ' έξω αυτά που λέει, για αυτό και υπάρχει στην τελική.


5) Ζήτα άσχετα πράγματα που δεν υπάρχουν στο μενού

Κοτόπουλο με τρεις ποικιλίες πιπεριών και πικάντικη σάλτσα, αλλά χωρίς τις πιπεριές. Σαλάτα με ειδικό τυρί χωρίς το τυρί. Μακαρόνια με σάλτσα χωρίς τα μακαρόνια - και πάει λέγοντας. Να το καταλάβω αν δε θες κάποια συγκεκριμένη γαρνιτούρα ή μπαχαρικό, αλλά όταν μου αλλάζεις εντελώς το πιάτο δεν εκνευρίζεις μόνο εμένα, αλλά και τον σεφ. Πάρε απλά ένα άλλο πιάτο, έτσι ούτε εμάς θα κουράσεις ούτε θα περιμένεις περισσότερη ώρα για τις ειδικές σου απαιτήσεις καταλήγοντας να βλέπεις τους άλλους να τρώνε και εσύ να πεινάς ακόμα. Ιδιαίτερη αναφορά σε αυτούς που πάνε σε κάποιο μέρος ειδικό για κάτι και ζητάνε κάτι άκυρο. Για παράδειγμα, εγώ δουλεύω σε εστιατόριο με ασιατική κουζίνα και κάποιος ήθελε να παραγγείλει σουβλάκι, ενώ μια άλλη ήθελε να της κάνουμε καφέ macchiato. Τα σχόλια δικά σας. 


6) Γίνε μέγας πρήχτης/πρήχτισσα

Και με αυτό εννοώ τον κλασικό πελάτη που θα κάνει μια αιωνιότητα να αποφασίσει τι θα παραγγείλει αλλά απαιτεί από εσένα να είσαι πάνω από το κεφάλι του ΟΛΗ αυτή την ώρα, και θα αλλάξει οκτακόσιες φορές την παραγγελία γιατί το κρέας είναι ψημένο 13 και όχι 12 λεπτά ή γιατί οι πατάτες δεν είναι συμμετρικές ή γιατί η σαλάτα είναι στην αριστερή και όχι στη δεξιά μεριά. Θα ζητήσει άλλες οκτακόσιες να τακτοποιήσεις διαφορετικά τα πιάτα στο τραπέζι και θα ζητήσει να του ξαναγεμίσεις το ποτήρι ενώ το μπουκάλι είναι δίπλα και άλλα τέτοια όμορφα, ειδικά την ώρα που εσύ τρέχεις επειδή έχεις να πάρεις αλλά και να παραδώσεις ένα βουνό από παραγγελίες. Όπα, φίλος! Δεν είμαι ο υπηρέτης σου, ενώ έχω και άλλους ανθρώπους να εξυπηρετήσω. Μήπως θες να σου κάνω και αέρα με τον κατάλογο όσο θα τρως; Εννοείται βέβαια ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίσουμε όλα τα παραπάνω με ευγένεια και χαμόγελο ενώ μέσα μας θέλουμε να σου στρίψουμε το λαρύγγι. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να εκμεταλλεύεσαι την ανοχή μας. Θα ήθελες μήπως να είσαι εσύ στη θέση μας; Κάτι μου λέει πως όχι!


7) Φέρε μαζί σου παιδιά που θα κάνουν τον κόσμο άνω κάτω

Να ξεκαθαρίσω ότι αγαπώ πολύ τα παιδιά και ότι μπορούν να είναι από τα πιο συμπαθητικά και γλυκά πλάσματα σε αυτόν τον πλανήτη. Εάν όμως δεν αναθρέφονται σωστά, μπορούν να γίνουν χειρότεροι κι απ' τους ενήλικες. Δε φταίνε βέβαια αυτά, με όποιον δάσκαλο καθίσεις, λέει ο λαός, τέτοια γράμματα θα μάθεις. Το χειρότερό μου είναι να κουβαλάω ένα δίσκο γεμάτο ποτά ή/και πιάτα με καυτό φαϊ και αυτά να έχουν κάνει κατάληψη του εστιατορίου και να τρέχουν πάνω κάτω σαν παλαβά ή να τσιρίζουν με ντεσιμπέλ που σου τρυπάνε τα αυτιά, λες κι είναι σε ζούγκλα ή, στην καλύτερη, σε παιδότοπο. Όσο για το τραπέζι που κάθονται, τα κάνουν όλα κυριολεκτικά χάλια και στο τέλος το αφήνουν σαν βομβαρδισμένο. Το κορυφαίο ήταν μια φορά που έπρεπε να καθαρίσω ένα τραπέζι και το παιδί είχε πετάξει ολόκληρο το φαγητό του στο πάτωμα - σοβαρά τώρα; Αν εσείς οι γονείς προτίθεστε να τα ανέχεστε αυτά στο σπίτι σας, οκέι, αλλά εδώ είναι δημόσιος χώρος. Δεν ενοχλείτε μόνο το προσωπικό, αλλά και τους υπόλοιπους πελάτες που πολύ πιθανόν να θέλουν να φάνε ήσυχα. Αν θέλετε να πάτε κάπου με τα παιδιά σας και δεν υπάρχει παιδότοπος ή κάτι τέτοιο, φροντίστε να τα κρατάτε απασχολημένα με λιγότερο ενοχλητικούς τρόπους και αν μη τι άλλο μάθετέ τους να σέβονται το χώρο. 


8) Χρησιμποίησε όλους τους γνωστούς "χαριτωμένους" τρόπους για να μας φωνάξεις

Αυτή η παράγραφος είναι αφιερωμένη εξαιρετικά σε όλους αυτούς που ουρλιάζουν, κουνάνε χέρια και πόδια, χτυπάνε παλαμάκια σαν να είναι στο γήπεδο, σου κάνουν "ψιτ" λες και μιλάνε σε γάτα ή χρησιμοποιούν αυτές τις ολόγλυκες προσφωνήσεις προς εμάς τύπου "Ε, γκαρσόνι/α", "παιδί", "κοπελιά" κι άλλα τέτοια για να μας τραβήξουν την προσοχή. Εκτός του ότι όλα αυτά δεν σε κάνουν καθόλου μάγκα αλλά απλώς αγενέστατο, πρέπει να καταλάβεις ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου και εγώ δεν έχω εκατό χέρια. Μίλησέ μου όταν είμαι κοντά σου και όχι στην άλλη άκρη του μαγαζιού, διότι προφανώς έχω λόγο που είμαι εκεί. Περίμενε να έρθω ή ζήτα κάποιον άλλον που είναι πιο κοντά σου. Ξέρω πως δεν μπορώ να είμαι πάντα παρούσα, αλλά μήπως επειδή έχω μια στοίβα πιάτα με τα οποία είμαι ζαλωμένη και πρέπει να τα πάω στην κουζίνα πριν πέσουν απ' το βάρος; Και επίσης, μη νευριάζεις όταν σου πω πως θα φωνάξω άλλον σερβιτόρο ή αν τύχει να αργήσω δύο λεπτά. Υπάρχει λόγος.


9) Για οποιοδήποτε παράπονο έχεις, κάνε το μαγαζί πεδίο μάχης

Ειδικά μπροστά σε άλλους και σε παντελώς άσχετο προσωπικό - το τέλειο κοκτέιλ. Όπως είπαμε και πριν, μια στοιχειώδης ευγένεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Μάλιστα οι περισσότεροι που έχουν κάποιο παράπονο και κάνουν τον κόσμο άνω-κάτω για αυτό, είναι εκείνοι που δεν έχουν να πουν κάτι σοβαρό. Αντίθετα, ψάχνουν αφορμή και πιστεύουν πως ο σερβιτόρος είναι ένα λιγότερο "δυνατό" άτομο, οπότε έχουν την ευκαιρία να ξεσπάσουν πάνω του τα κόμπλεξ τους. Πρώτον, αγαπητέ νταή, μάθε να εκφράζεσαι πιο πολιτισμένα διότι ακόμα και αν έχεις δίκιο το χάνεις έτσι. Δεύτερον, τα παράπονά σου στον σωστό αρμόδιο. Για την ποιότητα του φαγητού π.χ. δεν φταίει ο σερβιτόρος, ενώ αντίστροφα και για το αν είναι κρύο δε φταίει ο μάγειρας. Τρίτον, καλό είναι ό,τι έχεις να πεις να το στείλεις σε μήνυμα στους ανάλογους φορείς, διότι έτσι είναι πιο λογικά και οργανωμένα όσα έχεις να πεις, υπάρχει περισσότερη πιθανότητα να ληφθεί υπ' όψιν, δεν ενοχλείς τους άλλους πελάτες που δεν έχουν όρεξη για... σόου, και δεν κάνεις και σκουπίδι τον υπάλληλο που απλώς προσπαθεί να σε εξυπηρετήσει. Αν πάλι θες απλά να κάνεις σε κάποιον περιττή επίδειξη δύναμης, τα κουβαδάκια σου και σ' άλλη παραλία. 


10) Μην αφήνεις φιλοδώρημα, ειδικά όταν έχεις αγοράσει όλο το μαγαζί

 Σοβαρά τώρα; Έχει έρθει μια τεράστια παρέα που έπρεπε να ενώσουμε ένα κάρο τραπέζια για να καθίσετε, έχετε παραγγείλει ό,τι υπάρχει στο εστιατόριο σε όλους τους πιθανούς και απίθανους συνδυασμούς, σας τα φέραμε όλα και σας εξυπηρετήσαμε άριστα, και στο τέλος το μπουρμπουάρ που αφήσατε ήταν ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου ή 20 λεπτά ας πούμε; Απαράδεκτο. Για να έρθεις σε εστιατόριο να φας, σημαίνει ότι σου περισσεύει έστω και ένα ευρώ για να το αφήσεις ως ευχαριστώ σε αυτόν που σε εξυπηρέτησε, πόσο μάλλον εάν έχεις δώσει έναν σκασμό λεφτά επειδή ήθελες να φας όλο τον κατάλογο. Αν δεν έμεινες ικανοποιημένος από το σέρβις πάω πάσο, αλλά ακόμα και τότε καλό θα ήταν να στείλεις κάποιο μήνυμα με τυχόν προτάσεις για βελτίωση. Στις σωστές επιχειρήσεις είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενο.


10+1) "Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο"

Είναι μια από τις πιο ηλίθιες αρχές που δυστυχώς ακολουθούν πολλοί. Το ποιος έχει δίκιο καθορίζεται από τις καταστάσεις και τη λογική, και όχι από το αν είσαι πελάτης ή υπάλληλος. Το ότι πληρώνεις δε σημαίνει πως μπορείς να φέρεσαι όπως σου καπνίσει. Θες δε θες, αλληλεπιδράς με ίσους με σένα ανθρώπους. Οι οποίοι μάλιστα είναι συνήθως ευγενικοί μαζί σου, γιατί ξέρουν πως ήρθες να χαλαρώσεις και να περάσεις καλά και σέβονται ότι έχεις έρθει εδώ για να δεχθείς τις υπηρεσίες του χώρου. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος για να μη φερθείς και εσύ ανάλογα. Αν φερθείς λανθασμένα ως πελάτης, πολύ απλά δεν έχεις δίκιο. Οι κανόνες του μαγαζιού επιβάλλουν να λάβεις την ανάλογη εξυπηρέτηση όπως και να φερθείς, αλλά να ξέρεις πως αν κάνεις τουλάχιστον ένα από αυτά που αναλύσαμε δεν μπορούμε και εμείς να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Κι αν δε σε νοιάζει που κάνεις τη δική μας ζωή πατίνι, σκέψου καλά. Θα ήθελες να τα περάσεις αυτά εσύ ή κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο; Δε νομίζω. 


Αυτά είναι τα δέκα κύρια πράγματα που μου έρχονται στο μυαλό και τα οποία κάνουν τη βάρδια μας ως σερβιτόροι όχι και τόσο ευχάριστη. Όμως είναι στο χέρι σου να μας κάνεις να χαρούμε να σε εξυπηρετήσουμε, γιατί έτσι θα νιώσεις και εσύ καλύτερα. Δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και δεν ζητάμε και πολλά για αντάλλαγμα, παρά μόνο να αποφύγεις πάση θυσία αυτά τα παραπάνω. Όχι γιατί θα σας "τιμωρήσουμε" ή κάτι τέτοιο, διότι αυτό χαλάει την εικόνα του μαγαζιού για το οποίο εργαζόμαστε και ως εκ τούτου θα υπάρξουν συνέπειες. Απλά επικαλούμαστε το φιλότιμο και την ανθρωπιά σας διότι η δουλειά μας είναι αρκετά δύσκολη και σίγουρα δεν την αντέχουν όλοι.

Όλοι μας άλλωστε θέλουμε να βγούμε έξω και να περάσουμε καλά χωρίς ευτράπελα, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με αλληλοκατανόηση. Αν είσαι λοιπόν σωστός πελάτης, θα χαρώ πολύ να σε σερβίρω - όπως και οι συνάδελφοί μου αλλά και όλοι οι σερβιτόροι γενικά!

See you later, alligators!

Katie :*:*   

Φεμινισμός δε σημαίνει μισανδρία

Καλησπέρα σε όλους! Δεν άργησα και τόσο, έτσι; Λοιπόν κατευθείαν στο ψητό σήμερα. Επιστροφή στις σχέσεις των δύο φύλων μετά από αρκετό καιρό. Αυτή τη φορά, καιρός να ξεδιαλύνουμε ορισμένες έννοιες και να γίνουμε λίγο αντικειμενικοί. Ξεκινώντας από μια πολύ απλή λέξη: φεμινισμός. Ο καθένας της προσδίδει και διαφορετικό νόημα, και όχι άδικα. Ο ορισμός αυτής της λέξης έχει γίνει δυσκολότερος από ποτέ, διότι ο κόσμος τα έχει κάνει λίγο σαλάτα στο τι είναι πραγματικά ο φεμινισμός και τι όχι. Προσοχή: όχι μόνο οι άνδρες, αλλά και οι γυναίκες - είπαμε, θα είμαστε αντικειμενικοί.

Ας ξεκινήσουμε με το τι σημαίνει στα αλήθεια φεμινισμός. Η ετυμολογία της λέξης δίνει βάση στο θηλυκό φύλο και αυτό μπορεί να είναι αιτία παρεξήγησης, όμως ο φεμινισμός δεν ξεκίνησε έτσι. Οι πρώτες φεμινίστριες ήταν αυτές που έκαναν αγώνες όχι για να είναι ανώτερες από τους άντρες, αλλά για να είναι ίσες ως άνθρωποι και πολίτες, να έχουν ίσα δικαιώματα. Κι όταν λέω δικαιώματα, εννοώ τα ανθρώπινα δικαιώματα τουλάχιστον όπως ορίζονται από την ανάλογη επίσημη διακήρυξη. Λογικό, έτσι; Άνθρωπος ο άντρας, άνθρωπος και η γυναίκα. Και όπως είπαμε παλαιότερα, και οι δύο από την Γη - ούτε από τον Άρη ούτε από την Αφροδίτη.

Τι κρίμα που ορισμένοι πολιτισμοί δεν το θεώρησαν και τόσο λογικό - και κάποιοι δεν το θεωρούν ακόμα. Δεν ξέρω τι να πω πραγματικά για όσους (και όσες - ναι, υπάρχουν) θεωρούν τη γυναίκα κατώτερο ον από τον άντρα. Δεν ξέρω αν η ανατροφή τους ή οι εμπειρίες τους τους οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα, αλλά ένας τέτοιος τρόπος σκέψης είναι το λιγότερο αποκρουστικός. Από την άλλη υπάρχουν και κάποιοι που νομίζουν πως φεμινισμός σημαίνει η πεποίθηση ότι η γυναίκα είναι "καλύτερη" από τον άντρα, αλλά δεν τους αδικώ και τόσο. Εδώ που τα λέμε, πολλές κι από εμάς τις γυναίκες έχουμε λάθος εντύπωση. Προς όλους, φεμινισμός σημαίνει ΙΣΟΤΗΤΑ. 

Και εδώ φτάνουμε στο... άλλο άκρο. Όσο απεχθάνομαι τον μισογυνισμό, άλλο τόσο απεχθάνομαι και τη μισανδρία. Το απέναντι άκρο δηλαδή, που η γυναίκα θα χαρακτηρίσει όλους τους άντρες ως γουρούνια και θα τους βάλει στο ίδιο τσουβάλι. Είναι εξίσου εκνευριστικό με την ανάλογη συμπεριφορά ενός άντρα. Μπορεί όλοι να είμαστε άνθρωποι, όμως ο καθένας είναι διαφορετικός, με τα δικά του καλά και στραβά, τη δική του γοητεία, παραξενιά και πάει λέγοντας. Αν γνωρίσεις έναν μαλάκα εκπρόσωπο του εκάστοτε φύλου, τι φταίνε οι υπόλοιποι να στιγματιστούν με αυτή την ταμπέλα; 

Υποθέτω όμως πως η μισανδρία υπάρχει επειδή υπάρχει ο μισογυνισμός και αντίστροφα - το ένα τροφοδοτεί το άλλο δηλαδή. Καταλαβαίνω επίσης πως η αντίδραση μερικών γυναικών δεν είναι παρά το ξέσπασμα της καταπίεσης αιώνων και πολιτισμών που η γυναίκα έπρεπε να κάθεται σπίτι και να μεγαλώνει τα παιδιά, και επίσης να είναι και διαθέσιμη όταν ο άντρας είχε... ορέξεις, για να τον ξεκουράσει από τη δουλειά που ερχόταν. Λες και εκείνη δεν είχε εξίσου απαιτητικό πρόγραμμα, με τη φροντίδα του σπιτιού και κυρίως το μεγάλωμα των παιδιών. Ουφφφφ. Ψυχραιμία, δε θα νευριάσω με τις αναχρονιστικές απόψεις ΚΑΙ σήμερα, το θέμα μας είναι αλλού.

Πολλοί -ή μάλλον πολλές, για να ακριβολογούμε- θα μου πουν πως υπερασπίζομαι τους άνδρες επειδή έχω σχέση, κάτι που ήδη έχει συμβεί πρέπει να ομολογήσω. Πρώτον, πολύ προτού συναντήσω το αγόρι μου είχα επαφή με το αντρικό φύλο, μέσω εκπρόσωπων όλων των "κατηγοριών". Εκτός από τον πατέρα μου έχω και δύο αδελφούς, έναν νονό που στην ουσία είναι δεύτερος πατέρας και έναν κολλητό φίλο που στην ουσία είναι τρίτος αδελφός. Δεν μπορούσα λοιπόν να πω πως όλοι οι άντρες είναι γουρούνια, γιατί μέσα στο τσουβάλι θα έμπαιναν και εκείνοι. Να είμαστε και δίκαιοι. Υπάρχουν όλων των ειδών και άντρες και γυναίκες. 

Ξέρω πως ορισμένα φυλετικά στάνταρ είναι δύσκολο να εξαλειφθούν και υπάρχουν ακόμα και στις πιο προοδευτικές κοινωνίες. Κάποια από αυτά δεν είναι άσχημα, όπως το ότι ο άντρας μπορεί να είναι ο "προστάτης" της γυναίκας. Κάθε γυναίκα, όσο ανεξάρτητη και δυναμική και να είναι, πάντα θα έχει υπ' όψιν της έναν άντρα που στην αγκαλιά του θα νιώσει ασφάλεια - πατέρας, αδελφός, φίλος, σύντροφος, δεν έχει σημασία. Και όσοι άντρες ξέρω τους αρέσει να τους φροντίζει μια γυναίκα. Ακόμα κι αν είναι σε θέση να φροντίσουν τον εαυτό τους μόνοι τους, το παστίτσιο ή το καφεδάκι από τα χέρια μιας αγαπημένης γυναίκας έχει άλλη χάρη, όποιος δεσμός και να σας ενώνει. Κάποια βασικά πράγματα είναι ωραίο να είναι "αντρικά" ή "γυναικεία", αρκεί να μη γινόμαστε 100% απόλυτοι και να μην τα παίρνουμε στραβά. 

Όταν όμως φτάνουμε να λέμε ότι "οι γυναίκες είναι μόνο για το κρεβάτι" ή "οι άντρες είναι πάντα αναίσθητοι" τότε αυτό παραπάει. Οι συγκεκριμένες απόψεις απορρέουν από την αρχή της εξέλιξής μας, όπου μια γυναίκα από βιολογικής πλευράς έπρεπε να ελκύει τον άντρα για να δημιουργήσει απογόνους και ο άντρας έφερνε την τροφή στο σπίτι και εκτιθόταν σε κινδύνους οπότε δεν υπήρχε χρόνος για ευαισθησία και περισυλλογή. Δεν ζούμε όμως στην εποχή του Νεάντερταλ και είναι απορίας άξιο που αυτές οι απόψεις βρίσκουν και σήμερα πόδια να σταθούν. Υπάρχει και μια κοινωνία και κάποια ανθρώπινα δικαιώματα, γαμώτο. 

Ας καταλάβουμε επιτέλους τι σημαίνει φεμινισμός. Είναι πραγματικά ντροπή κι αδικία να μην ξέρουμε τι είναι αυτό και ακόμα χειρότερα να το βρίζουμε, όταν οι πρώτες φεμινίστριες είχαν να αντιμετωπίσουν ακόμα χειρότερες συνθήκες και έχασαν ακόμα και τη ζωή τους παλεύοντας για πράγματα που οι σημερινές γυναίκες τα θεωρούν δεδομένα. Λίγος σεβασμός λοιπόν. Ακόμα και η Σιμόν ντε Μποβουάρ ήταν βαθιά ερωτευμένη με τον Ζαν-Πολ Σαρτρ, άρα δε μισούσε τους άντρες. 

Και, παιδιά, ας πάψουμε να βγάζουμε λανθασμένα συμπεράσματα με βάση το φύλο του άλλου. Σίγουρα όλοι οι άντρες και όλες οι γυναίκες μοιράζονται κάποια στοιχειώδη χαρακτηριστικά όπως η βιολογική σύσταση και κάποια πράγματα στον τρόπο σκέψης, αλλά ταυτόχρονα κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Ας δώσουμε λοιπόν μια ευκαιρία όχι μόνο στο διπλανό μας, αλλά και στους εαυτούς μας. Διότι όσο είμαστε αρνητικά προκατειλημμένοι στο άλλο φύλο, η συμπεριφορά μας θα το φανερώνει και τότε οι γύρω μας θα μας συμπεριφέρονται ανάλογα. 

Γιατί, αγαπητέ μισογύνη, μην περιμένεις να σου φερθώ σωστά όταν κοιτάζεις αφ' υψηλού τις γυναίκες. Ούτε και συ... μισανδρίστρια (δεν ξέρω αν είναι η σωστή λέξη) μην περιμένεις να σου κάτσει κάνας γκόμενος της προκοπής εάν πιστεύεις πως όλοι είναι γουρούνια - γιατί ακόμα και τα καλά παιδιά καταλαβαίνουν τι πιστεύεις και αποθαρρύνονται, άρα την κάνουν αργά ή γρήγορα.

Ας είμαστε θετικά διακείμενοι και θα δούμε πως οι σωστοί άνθρωποι θα μας πλησιάσουν πολύ ευκολότερα.
 
Katie :*:*