Να με και πάλι, μετά από απουσία μιας παραπάνω εβδομάδας. Δυστυχώς δεν κατάφερα να είμαι παρών στο προηγούμενο κυριακάτικο ραντεβού μας, όμως αυτή τη βδομάδα είμαι εδώ και μάλιστα, για μια φορά, την ημέρα που υποσχέθηκα. Για αυτό λοιπόν θα μιλήσουμε για ένα θέμα που σίγουρα θα μας έχει απασχολήσει όλους έστω μία φορά.Φιλία, και μάλιστα φιλία μεταξύ των δύο φύλων.
Σίγουρα έχεις δει ατό το θέμα να "τοποθετείται στο τραπέζι" ουκ ολίγες φορές, σε σημείο που να έχεις βαρεθεί τη ζωή σου με τις αντικρουόμενες απόψεις των μεν και των δε. Με το δίκιο σου βέβαια, το μυαλό σαλάτα σου έχουν κάνει χωρίς ουσιαστικά να έχεις βρει απάντηση. Ιδού το ερώτημα λοιπόν. Υπάρχει πάντα κάτι ερωτικό στο παρασκήνιο ή μπορεί να υπάρξει στ' αλήθεια φιλία ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα;
Εσύ τι πιστεύεις;
Όχι, δεν είναι ρητορική ερώτηση ούτε πάσα για να ξεκινήσω κάποιο κήρυγμα. Το αν θα υπάρξει για σένα φιλία με άτομο του αντίθετου φύλου, εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τις δικές σου πεποιθήσεις και σε τι είσαι εσύ ανοιχτός ως άνθρωπος. Διότι αν κάποιος του αντίθετου φύλου γίνεται συναισθηματικός μαζί σου κι εσύ πάντα το παίρνεις ως μέσο για να σου την πέσει... ε τότε αγάπη μου δεν υπάρχει για σένα τέτοιου είδους φιλία, γιατί πολύ απλά δεν πιστεύεις πως είναι εφικτό. Φυσικά δε "φταις" μόνο εσύ, διότι έχει να κάνει και με το χαρακτήρα του άλλου, όχι μόνο τον δικό σου. Όχι μόνο θα πρέπει να πιστεύει σε αυτή τη φιλία, αλλά και να κολλάτε σαν χαρακτήρες. Όπως και με άτομα ίδιου φύλου, με άλλα ταιριάζετε και με άλλα όχι - η γνωστή φράση "παν τα χνότα μας μαζί"... Απλώς πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να αποβάλεις τυχόν στερεότυπα.
Ένα από τα αγαπημένα μου και διασημότερα βιβλία περί φυλετικών σχέσεων έχει τον τίτλο "Άνδρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη", με τον οποίο όμως δε συμφωνώ καθόλου. Όλοι εμείς ζούμε στη Γη και συμβιώνουμε καθημερινά, ενώ ο καθένας μας είναι διαφορετικός και ταυτόχρονα όλοι είμαστε άνθρωποι.
Ακούω τόσο κόσμο να λέει πως δεν υπάρχει φιλία μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Δίπλα μου, ο τρίτος αδελφός μου γελάει και αναρωτιόμαστε με μια φωνή "δηλαδή εμείς, τι διάολο είμαστε;". Βιολογικός δεν είναι, δε βγήκαμε απ' τους ίδιους γονείς... είναι όμως αδελφός με όλη τη σημασία της λέξης. Γνωριζόμαστε επτά ολόκληρα χρόνια, χρόνια γεμάτα με εμπόδια και δυσκολίες, μυστικά και εκμυστηρεύσεις, αλλά και στιγμές χαράς και γέλιου μέχρι να πονέσουν οι κοιλιές μας - αν και αυτός είναι τελείως φλατ, οπότε αυτή τη φράση μην την πάρετε τοις μετρητοίς. Εμείς δηλαδή, εξωγήινοι είμαστε;Για τους κακεντρεχείς που ίσως προτρέξουν, δεν υπάρχει καμιά ερωτική έλξη... παρ' όλο που δεν είμαστε τίποτα ασχημόφατσες, έτσι; Απλά γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά, έχουμε άπειρα κοινά ενδιαφέροντα και σταδιακά μάθαμε πράγματα ο ένας για τον άλλον που δεν είναι γνωστά πουθενά αλλού. Κάποιοι τρίτοι μας βλέπουν με μισό μάτι και πρέπει να καθόμαστε να εξηγούμε πως δεν είμαστε τίποτα διαφορετικό πέρα από κολλητοί φίλοι. Πλέον όμως έχουμε συνηθίσει τέτοιου είδους... εξάρσεις και δε μας ενδιαφέρουν - εμείς ξέρουμε καλά τι είμαστε και τι μας γίνεται.
Μπορούμε να συζητάμε με τις ώρες είτε από κοντά είτε από διαδικτυακά μέσα -μιας και ποτέ κανείς δεν έχει κάρτα στο κινητό του- και να λέμε τα πάντα. Από καμένα αστεία που μας κάνουν να γελάμε σαν παλαβοί, μέχρι και τα πιο σοβαρά ζητήματα στα οποία συχνά διαφωνούμε αλλά πάντα ο ένας θα ακούσει προσεκτικά τις απόψεις του άλλου. Όταν ο ένας δε νιώσει καλά, ο άλλος δε θα του πει κλισέ ατάκες αλλά θα τον ακούσει, θα τον συμβουλέψει κι αν το φταίξιμο ανήκει σε αυτόν θα του τα χώσει χωρίς τύψεις - γιατί σε μια φιλία τα λες σταράτα, δεν κάθεσαι να χαιδεύεις αυτιά. Ξέρω πως είναι έτοιμος να σκοτώσει όποιον με πικράνει, όπως εκείνος ξέρει πως κι εγώ θα έκανα το ίδιο. Του θυμώνω όταν μου τα ψέλνει επειδή ήπια ένα κάρο καφέδες (ή τσάι, αργότερα) για να τη βγάλω στην εξεταστική. Εκείνος στραβώνει όταν του τη λέω που κάθεται πολλές ώρες στον υπολογιστή. Και μετά από πέντε λεπτά έχουμε ήδη βρει κάτι που θα μας κάνει να σαπίσουμε στο γέλιο.
Γενικά όμως, κάποιες φορές το να έχεις ως καλύτερο φίλο ένα άτομο αντίθετου φύλου σε γεμίζει ίσως και περισσότερο, τουλάχιστον σε κάποια κομμάτια. Π.χ. δεν θα υπάρχει μεταξύ σας ανταγωνισμός για το ποιος θα καπαρώσει πρώτος το ωραίο μωρό που πετύχατε στη βραδινή έξοδο. Καλά, αυτό με μένα και την κολλητή μου δε συμβαίνει γιατί έχουμε τόσο διαφορετικό γούστο που με τα δικά της τα κολλήματα εμένα μου έρχεται εμετός, ενώ εκείνη δε ρίχνει δεύτερη ματιά στα δικά μου... αλλά τέλος πάντων - στο θέμα μας. Μέσα από μια τέτοια φιλία θα ξεπεράσεις τυχόν ηλίθια στερεότυπα ανάμεσα στα φύλα και θα μάθεις πολλά πράγματα για τον τρόπο σκέψης αντρών και γυναικών. Κι ως εκ τούτου, θα κόψεις το τροπάριο "όλοι ίδιοι είναι" γιατί πολύ απλά ΔΕΝ είναι.Εντάξει, δεν αρνούμαι πως σε πολλές περιπτώσεις μπορεί σε μια τέτοια φιλία να καταλήξουν να δημιουργηθούν άλλα συναισθήματα από τη μία ή και τις δύο πλευρές - δε γίνεται όμως πάντα έτσι! Δεν είναι καλύτερο στη ζωή μας να δημιουργούμε δικά μας μονοπάτια, αντί να βάζουμε σε όλα ταμπέλες; Ας ρισκάρουμε, διότι ανάμεσα στο αχνό γαλάζιο και στο μαύρο-μπλε (δεν είμαι άνθρωπος του ασπρόμαυρου!) υπάρχουν πάμπολλες αποχρώσεις. Επιλέγουμε λοιπόν αυτή που μας ταιριάζει!
(Υ.Γ. Αφιερωμένο στο τρίτο αδερφάκι μου. Ελπίζω να το διάβασες παλιοστόκε και να μου στρώσεις κόκκινο χαλί, αλλιώς θα σε βράσω με μαλακτικό. Κανόνισε την πορεία σου!)
Ραντεβού σύντομα πάλι!
Katie :*:*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου