Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.

~ Oscar Wilde, 1854-1900

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Δημοψήφισμα - The day... after!

... Εντάξει, εντάξει, έλεγα πως θα γράφω κάθε Κυριακή στο blog και το πρόγραμμα έχει γίνει λίγο αλαλούμ. Αλλά εντάξει, προτού γράψω για το ελληνικό μπάχαλο και για την ψήφο μου, ήθελα να ψαχτώ λίγο στις ειδήσεις της επόμενης μέρας και να το κοιτάξω λίγο το θέμα.


Καταρχήν ψήφισα μετά από αρκετό ψάξιμο, όπως πιστεύω πως οφείλει να κάνει κάθε Έλληνας πολίτης χωρίς να καταπίνει αμάσητο ό,τι του δίνουνε. Προς Θεού, ΔΕΝ ισχυρίζομαι πως αυτό που ψήφισα είναι ντε και καλά το σωστό. Σε αυτό το δημοψήφισμα ήμασταν αρκετά ξεκρέμαστοι και όπως είπα και στο προηγούμενο άρθρο μου, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μας ενημερώσει με πληρότητα και αξιοπιστία ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ. Οπότε, κανείς δεν μπορούσε να είναι απολύτως σίγουρος για την ψήφο του επιστρατεύοντας τη λογική του, άρα αναγκαστικά θα μπουν στη μέση κι άλλοι παράγοντες. Το θέμα δεν ήταν να γίνουμε ειδήμονες σε νομικά, οικονομικά και τρέχα γύρευε, αλλά να μην πάμε στο εκλογικό κέντρο σαν πρόβατα επί σφαγή. 

Αυτές τις μέρες είδα πολλές κρίσεις φανατισμού, παραβρέθηκα σε αρκετές συζητήσεις που κάποιοι ουσιαστικά λέγανε ΒΛΑΚΕΙΕΣ, και έκανα unfollow κάποια άτομα στο facebook για να μη βλέπω αυτά που δημοσιεύουν. Δεν το έκανα συχνά γιατί (υποτίθεται πως) έχουμε δημοκρατία και ο καθένας εκφράζεται όπως θέλει, οπότε δεν έχει νόημα να μπλοκάρω κάτι που δεν συμφωνεί με αυτό που είμαι εγώ. Όταν όμως το όριο ξεπερνιέται και φτάνουμε στα άκρα μιας άποψης και προσβολή άλλων ατόμων για να περάσει το δικό μας... ε όχι, αυτό δεν το δέχομαι και το απομακρύνω. Για παράδειγμα θα νευριάσω το ίδιο με κάποιον που αποκαλεί τον Τσίπρα ήρωα και σωτήρα, και με κάποιον που τον λέει συμφεροντολόγο και εθνοπροδότη. Αυτά είναι απλά ακρότητες που δεν στηρίζονται πουθενά. Για μένα είναι απλώς ο πρωθυπουργός της χώρας, από τον οποίο περιμένω να δω τι θα κάνει και αν αξίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Τώρα όσον αφορά τα νέα της επόμενης μέρας, είδα αρκετά που όμως θέλουν κι άλλο ψάξιμο. Δύο συμβάντα όμως έκλεψαν την παράσταση: η παραίτηση του Α. Σαμαρά από την ηγεσία της ΝΔ και αργότερα η παραίτηση του Γ. Βαρουφάκη από υπουργός οικονομικών. Δε θα σταθώ στην πρώτη παραίτηση, ο κόσμος δεν τον γούσταρε μετά από όσα έκανε στη χώρα, άρα επιτέλους έκανε κάτι λογικό και ξεκουμπίστηκε. Τώρα για τη δεύτερη παραίτηση, λένε πως έγινε για να διευκολυνθεί ο πρωθυπουργός. Είδα πολλές πηγές που αναφέρουν πως ο ίδιος έγραψε κείμενο που εξηγούσε πως "οι αριστεροί δεν αγαπάνε τις καρέκλες, για αυτό θα διευκολύνω τον Α. Τσίπρα στο έργο του μιας και είμαι ανεπιθύμητος στο Eurogroup". 

Η αλήθεια είναι πως το συμβάν το βρήκα αρκετά ύποπτο, αμέσως μετά την νίκη κατά κράτος του "Όχι", δηλαδή της επιλογής που προωθούσε το κόμμα στο οποίο ανήκε -  γιατί ας μη γελιόμαστε, το δημοψήφισμα κατέληξε να είναι κομματικό αντί κάτι γενικό που αφορά όλη τη χώρα, οπότε να τη πάλι την αναμενόμενη διχόνοια των Ελλήνων. Τέλος πάντων, ενθαρρύνεις τον κόσμο να ψηφίσει Όχι και μετά παραιτείσαι; Βέβαια ίσως να το έκανε για τους λόγους που λέει, να ήθελε όντως να πράξει για το καλό της χώρας και για να αφήσει το πεδίο ελεύθερο σε νέες διαπραγματεύσεις με το Eurogroup, ώστε να υπάρξει ευνοϊκή συμφωνία για την Ελλάδα. Όμως ίσως απλώς και να ισχύει το "τα ποντίκια φεύγουν πρώτα όταν βουλιάζει το καράβι". Ποιος ξέρει, με τόσα που γίνονται σήμερα; 

Για να μην πολυλογώ όμως, απ' ότι είδα γίνονται νέες συνεδριάσεις με προσπάθεια συμφωνίας και όπως όλοι μας, ελπίζω να υπάρχει καλή εξέλιξη. Και για να ικανοποιήσω την περιέργειά σας, ψήφισα Όχι. Δεν είμαι φαν του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ούτε είμαι κολλημένη με το παρελθόν των Ελλήνων. Συνοπτικά, ενοχλήθηκα από την προπαγάνδα των καναλιών υπέρ του Ναι, διότι υποστηρίζουν απλώς συμφέροντα ιδιωτών, και θεωρώ πως υπάρχει κάποιο περιθώριο καινούριων διαπραγματεύσεων χωρίς να ξεπουληθούμε άνευ "μάχης" στους Ευρωπαίους. Και ύστερα από κάποια μίνι έρευνα, δεν πιστεύω πως βγαίνουμε έτσι εύκολα από την Ευρωζώνη γιατί δεν συμφέρει κανέναν. Δεν λέω πως είναι σίγουρα σωστό αυτό που ψήφισα, αν και το ψήφισε η ελληνική πλειοψηφία. Απλά θα έχω τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί δεν έπαιξα α-μπε-μπα-μπλομ ανάμεσα στις δύο επιλογές μου. Μακάρι να κάνατε κι εσείς το ίδιο, άσχετα από το τι ψηφίσατε - γιατί τώρα όλοι οι Έλληνες πρέπει να είμαστε μαζί σε ό,τι κι αν έρθει. 

Ελπίζοντας το καλύτερο για όλους μας, 
Katie :*:*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου