Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.

~ Oscar Wilde, 1854-1900

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

Μύωπας; Join the club! #glassesversion


Γεια χαρά σε όλους σας! Καλύτερα να μη ρωτήσω πώς πάει το διάβασμα για την εξεταστική. Ούτε λίγο ούτε πολύ αυτές οι... υπέροχες μέρες είναι καθ' οδόν, και έτσι ακριβώς μου ήρθε η ιδέα για το επόμενο άρθρο. Συγκεκριμένα, εν μέσω ενός εκ των πολλών μαραθώνιων διαβάσματος έβγαλα για πολλοστή φορά τα γυαλιά μου. Όχι μόνο για να τα σκουπίσω, αλλά και για να τρίψω λιγάκι την κακομοίρα τη μύτη μου η οποία έχει τραβήξει τα πάνδεινα τόση ώρα που πιέζω τα γυαλιά μου πάνω της σαν τον ψυχάκια από τη νευρικότητα. Εκεί λοιπόν στα λίγα δευτερόλεπτα που φρακάρω λίγο και προσπαθώ ανάμεσα σε ορισμούς ψυχολογίας να θυμηθώ πού στο μαύρο ανάθεμα έχω βάλει το μαντιλάκι μου... και τσουπ, έσκασε στο μυαλό μου η ιδέα για το επόμενο άρθρο. 

Εμείς οι μύωπες, φίλοι μου, περνάμε από κάποιες καταστάσεις που δεν έχουν ενδιάμεση λύση. Ή έχεις και εσύ διαθλαστικά σφάλματα (πωωω χαραμίζομαι εδώ μέσα) και φοράς γυαλιά ή φακούς μυωπίας με αποτέλεσμα να τις καταλαβαίνεις και να λες "πες τα ρε αδερφάκι" ή πολύ απλά ανήκεις σε αυτά τα ανώτερα όντα (καλά, υπάρχετε στα αλήθεια;) που δε χρειάζονται γυαλιά και που θα πρέπει να κάνουν υπομονή να βγει άλλο άρθρο. Δεν θα μιλήσω για τα τόσο ευγενικά παρατσούκλια που σίγουρα είχαν βγάλει για όλους μας οι συμμαθητές στο δημοτικό όπως "ματομπουκαλάκιας" "γυαλαμπούκας" "στραβούλιακας" κι άλλα τέτοια ωραία. Επίσης ας υποθέσουμε πως ξεπεράσαμε το στάδιο όπου η μάνα μας μας διάλεγε πάντα το ζευγάρι γυαλιών που μισούσαμε περισσότερο με αποτέλεσμα να νιώθουμε σαν γκαβοί. Ας υποθέσουμε πως μιλάμε γενικά για ώριμους ανθρώπους (το κατά δύναμιν :p ) και ας βασιστούμε σε αυτό το σκεπτικό. 

Κατ' αρχήν οι ατάκες που ακούμε ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως έτσι και τολμήσουμε να εμφανιστούμε με γυαλιά έχουν γίνει πιο mainstream κι από τις εκπομπές κύριας ροής προγράμματος. Πάμε να ξαναδούμε μερικές από τις πιο γνωστές.

> "Μπορώ να τα δοκιμάσω;" Δεν ξέρω αν εσένα φίλε μύωπα σε ενοχλεί αυτή η ατάκα που θα σου πει όποιος δεις μπροστά σου, αλλά εγώ είμαι αρκετά ψείρας με τα γυαλιά μου και δεν θέλω να τα πιάνει κανείς άλλος. Και εκτός αυτού τι περιμένεις να δεις μέσα από τους φακούς ενώ δεν έχεις μυωπία; Τον κόσμο να μεταμορφώνεται σε εγγόνια του Master Yoda? Δε σας καταλαβαίνω. Και με λένε κι ακατάδεχτη μετά όταν δεν τους τα δίνω.
> "Πόσα είναι αυτά;" με τα γνωστά δάχτυλα σηκωμένα. Ιδιοφυίες φίλοι μου, απορώ πώς δε γίνατε οφθαλμίατροι. ΔΕΝ είμαστε στραβοί... απλά βλέπουμε θολά χωρίς τα γυαλιά! Και ναι, ίσως να μην δω πόσα δάχτυλα έχεις αν είσαι μακριά, αλλά άμα μου τα κοτσάρεις μπροστά στη μούρη και κοντεύεις να μου βγάλεις το ρουθούνι, ε τότε μάλλον θα καταλάβω πόσα μου δείχνεις...
> "Μα γιατί δεν κάνεις επέμβαση;" Ίσως κάποιος να μαζεύει λεφτά ακριβώς για αυτό. Ίσως να φοβάται τις εγχειρήσεις και όλα αυτά. Ίσως να μην τη δέχονται τα μάτια του.Και ίσως (αυτή είναι η δική μου περίπτωση) ΔΕ ΘΕΛΩ. Το γιατί, παρακάτω.
Και το "αγαπημένο" μου:
>"Φόρα φακούς επαφής να δείξεις λίγο τα μάτια σου". Έχω βαρεθεί να "πρέπει" να δείξω τα μάτια μου ντε και καλά επειδή έχουν ένα ασυνήθιστο πράσινο. Όλοι πιστεύουν πως πρέπει να φοράω φακούς επαφής για να "φαίνονται". Δεν φοράω γυαλιά ηλίου, πώς κάνετε έτσι; Δεύτερον, μια ζωή μου προτείνανε όλοι και καλά "διακριτικούς" σκελετούς, να ξεχνάω πως φοράω γυαλιά φάση. Τελικά όταν άρχισα το πανεπιστήμιο πήρα γυαλιά αλά Patty που κάνουν από μακριά μπαμ και ησύχασα. Χώρια που είναι το στυλ μου και δεν τα αλλάζω με τίποτα! Τρίτον και σπουδαιότερον, και έτσι ακόμα βλέπετε τα μάτια μου, αγαπητοί. Για αυτό και τα θαυμάζετε. Άρα δεν κρύβονται. Αφήστε λοιπόν τα γυαλιά μου να κάθονται ήσυχα ήσυχα πάνω στη μυτούλα μου. 

Αλλά ακόμα και αν δε θες να φοράς γυαλιά υαλοκαθαριστήρες, υπάρχουν τόσοι σκελετοί που αναδεικνύουν τα μάτια σου και δεν τα κρύβουν. Οπότε τι τρώγεστε; Σκεφτείτε και τους καψερούς που τα μάτια τους δε δέχονται φακούς επαφής ή πολύ απλά δεν έχουν τα χρήματα να παίρνουν και να τους ανανεώνουν κάθε τρεις και λίγο. Τώρα βέβαια θα μου πεις όταν ανεβαίνει η μυωπία τα ίδια τραβάς και με τα γυαλιά, αλλά εξαρτάται και η συχνότητα αλλαγής. Άσε που καλά αν έχεις απλή μυωπία, αλλά όταν είσαι σαν και μένα την κακόμοιρη που έχει στο ένα μάτι μυωπία και στο άλλο υπερμετρωπία με αστιγματισμό (!) άντε να κάνεις ειδική παραγγελία και να πληρώνεις μια περιουσία στους φακούς. Έχω ένα ζευγάρι, δε λέω, αλλά το φοράω πολύ σπάνια. Σε καμιά έξοδο, κάπου που πραγματικά δε βολεύουν τα γυαλιά...

Εκτός βέβαια από τις ατάκες που ακούμε, τραβάμε των παθών μας τον τάραχο σε περιπτώσεις που δε μας βγάζει άχνα κανείς. Φτου κι απ' την αρχή καινούρια λίστα - πάμε πάλι.
> Αυτά το καταραμένα τα μαντιλάκια των γυαλιών ΠΟΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ; Δεν ξέρω για τα δικά σας, αλλά τα δικά μου σίγουρα. Χρησιμοποιώ πληθυντικό αριθμό διότι μόνο με ένα δεν θα την έβγαζα, θα το 'χανα πάνω στη μία ώρα. Έχω τουλάχιστον πέντε -το ένα μάλιστα το έχω καβατζώσει από μια καλή φιλενάδα μου και κάνουμε πως δεν το θυμόμαστε- και κάθε φορά που ψάχνω στο σπίτι ξεφυτρώνει και διαφορετικό κάθε φορά που το χρειάζομαι. Και τώρα αν με ρωτήσετε, δεν έχω ιδέα που τα έχω και σε ποια μέρη τα παρατάω συνέχεια. Αλλά ακόμα κι αν ανήκετε στο κλαμπ των οργανωτικών, είναι λίγο μπελάς κάθε φορά να σκέφτεσαι πως για να δεις σαν άνθρωπος πρέπει να σκουπίζεσαι με συγκεκριμένο μαντιλάκι αν δε θες να καταστραφεί ο φακός και να πληρώνεις κερατιάτικα για να τον αλλάξεις. Μαντιλάκια, σας αγαπώ και σας μισώ ταυτόχρονα. 
> Όταν βρέχει, απλά την κάτσαμε. Ούτε μια σταγόνα δεν προλαβαίνει να πέσει στο γυαλί και πρέπει αμέσως να καταφύγουμε στο προαναφερθέν βρομο-μαντιλάκι. Καλά για το αν πέσεις σε κατακλυσμό δεν το συζητώ. Όχι μόνο δεν βλέπεις μπροστά σου εκείνη την ώρα, όχι μόνο αισθάνεσαι πως είσαι στο βυθό και θα βγάζεις μπουρμπουλήθρες σε λίγο αντί για αναπνοή, πρέπει μετά να καθαρίζεις τα γυαλιά σου εκατό χρόνια και να μην αφήσεις νερό γιατί παίζει και να μουχλιάσουν ας πούμε... :P

> Δε γίνεται αυτό το πράγμα που όταν μαγειρεύω και είμαι πάνω από την κατσαρόλα/θέλω να βγάλω κάτι από το φούρνο/πίνω ήσυχα ήσυχα το τσάι μου. Ξαφνικά νιώθω λες και ανέβηκα στον Ψηλορείτη με ομίχλη, δε βλέπω για να κάνω τη δουλειά μου και παίρνω ένα ηλίθιο ύφος τύπου ΓΟΥΑΔΑΦΑΚ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΓΥΑΛΙΑ; ΓΙΑΤΙ;
> Το να πας στην παραλία το καλοκαίρι είναι ολόκληρος άθλος. Γυαλιά ηλίου ούτε για αστείο πρώτα απ' όλα. Επίσης πρέπει οπωσδήποτε να πάρεις θήκη (με το μαντιλάκι φυσικά) και να βάλεις τα γυαλιά σου μέσα, γιατί ποιος πάει με τα γυαλιά για φυσιολογικό κολύμπι; Φυσικά χωρίς τα γυαλιά δε βλέπεις σε απόσταση κάτι μέτρων και νιώθεις σαν να έχεις πάει σε άλλο πλανήτη, ας πούμε. Και φυσικά όταν βγεις έξω, βάλεις τα γυαλιά και φυσήξει λίγος αέρας, η άμμος πάει πάνω τους και τα κάνει σκατά.

> Σπορ; Ξέχασέ το. Υπάρχει κάθε στιγμή πιθανότητα να σπάσουν τα γυαλιά σου και θα τα πληρώνεις, αν είσαι τυχερός, αλλιώς ετοίμασε τα ματάκια σου για νοσοκομείο.
> Φιλιά στο στόμα; Επίσης ξέχασέ το. Ειδικά αν ο άλλος φοράει γυαλιά, είτε θα τα τσουγκρίσετε και θα σπάσετε τις μύτες σας είτε θα πρέπει να τα σκουπίζετε μετά γιατί κάπως τα λερώσατε.
> Αυτό που δεν μπορείς να ντυθείς για τις απόκριες γενικώς το έχω μεγάλο παράπονο.
> Όπως και το να πάω να βγάλω μια σέλφι και να αστράφτει το γυαλί. Τουλάχιστον έχω την ψευδαίσθηση ότι με τραβάνε οι παπαράτσι.

> Την ώρα του ντους δε βλέπεις και πολλά πράγματα και νιώθεις σαν να είσαι πάλι σε άλλο πλανήτη, αλλά όταν φτάνει η ώρα της αποτρίχωσης υπάρχει κίνδυνος να μοιάζεις με βετεράνο πολέμου. Fuck this shit. 
> Είναι αδύνατον να ξαπλάρεις στο πλάι με ταινία ή βιβλίο γιατί τα γυαλιά θα στραβώσουν/πλακώσουν τη μύτη σου/σπάσουν/whatever. Νόμος.
> Τέλος... όταν δεν τα φοράς, ειδικά αν έχεις πολλούς βαθμούς μυωπίας (μιλάει η πεντεμισάρα εδώ) νιώθεις σαν γκαβό. Επίσης νόμος. 


Και όμως, όσο και να γκρίνιαξα σε αυτό το άρθρο, όσο κι αν έχω πλήρη επίγνωση αυτών των καταστάσεων, ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που καταβάθως τους αρέσουν τα γυαλιά τους και το στυλ που τους προσδίδουν. Δεν ξέρω αν φταίει που τα φοράω από μικρή και τα συνήθισα, δεν φοράω όμως σχεδόν ποτέ φακούς επαφής και δε θέλω να κάνω λέιζερ! Όλοι εμείς οι μύωπες έχουμε μια σχέση αγάπης-μίσους με τα περιβόητα γυαλάκια μας, οπότε... stay cool! Είτε σκοπεύετε να τα κρατήσετε ή να περάσετε από επέμβαση, είτε τα προτιμάτε είτε θέλετε να τα σπάσετε, στο τέλος καταλήγουμε στο ότι τα γυαλιά είναι κάτι από μας -  και φυσικά, μια αφορμή για ατέλειωτη συζήτηση.
Και μιας και ασχοληθήκαμε αυτή τη βδομάδα με εσάς που φοράτε γυαλιά... φίλοι που προτιμάτε τους φακούς επαφής ετοιμαστείτε! Σύντομα έρχεται η σειρά σας! ;)

Μέχρι τότε να περνάτε τα μαθήματα... εεε... να περνάτε σούπερ!

Katie :*:*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου