Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.

~ Oscar Wilde, 1854-1900

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Αυτούς που μας ανέχονται στις κακές μας τους αγαπάμε λίγο παραπάνω

Καλησπέρααα! Άργησα λιγουλάκι, έτσι; Το λάπτοπ μου τα 'φτυσε δυστυχώς και γράφω απ' όπου να 'ναι. Υπομονή και όταν αγοράσω καινούριο το πρόγραμμα θα σταθεροποιηθεί. Πάμε τώρα στο σημερινό μας θέμα. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, καλώς ή κακώς, που είναι δυσκολότεροι χαρακτήρες από άλλους. Αν αυτοί οι άνθρωποι είναι τυχεροί, έχουν κάποια άτομα στη ζωή τους που είναι πάντα εκεί, με τη στήριξη και την αγάπη τους. Το ξέρω από πρώτο χέρι, διότι δεν είμαι και ο πιο καλόβολος άνθρωπος, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω άτομα τα οποία με αγαπάνε με τις παραξενιές μου, ακόμα και στις κακές μου στιγμές. Και νομίζω πως, εκτός από τη δική μου αγάπη, τους χρωστάω ακόμα δυο πράγματα: ένα ευχαριστώ και ένα συγγνώμη. 

Αν είσαι αυτός με το δύσκολο χαρακτήρα, συμπάσχουμε. Να νιώθεις τυχερός. Δεν ξέρω αν νιώθεις καλά με το ποιος είσαι ή όχι, ούτε αν προσπαθείς να αλλάξεις κάτι. Όμως να έχεις στο νου σου πως αν προσπαθείς να βελτιωθείς αξίζει, όχι μόνο για τον εαυτό σου αλλά και για αυτούς τους ανθρώπους που σ' αγαπούν όπως είσαι και είναι παρόντες στην εξέλιξη σου μιας και θέλουν να σε δουν ευτυχισμένο. Παράδειγμα, μπορώ να σας βεβαιώσω πως αν κάποιος διάλεγε να συγκατοικήσει μαζί μου θα παλάβωνε πάνω στη μία βδομάδα, θα με ξεμάλλιαζε και θα έφευγε. 

Κι όμως, μήνες συγκατοικώ με το αγόρι μου και είμαστε σίγουροι πως μόνο η αγάπη μεταξύ μας βοηθάει στο να συνεχιστεί αυτή η συγκατοίκηση, Το αστείο είναι ότι ενώ εκείνος φημίζεται για την ολύμπια ηρεμία του εγώ μπορώ να νευριάζω και με τη βρύση που στάζει. Ποιος λοιπόν από τους δύο είναι ο δυσκολότερος χαρακτήρας που απαιτεί υπομονή να τον ανεχτείς; Η απάντηση νομίζω είναι προφανής. 

Ιδιαίτερη μνεία στην οικογένεια και τους κολλητούς μου, που πίνουν νερό στο όνομά μου (υποτίθεται) ενώ τους κάνω τη ζωή πατίνι. Καλά, μπορεί να υπερβάλλω λίγο. Αλλά δεν είναι και εντελώς ψέματα. Ξέρετε κάτι όμως; Υπάρχει ένα καλό στο να μην είσαι τόσο εύκολος χαρακτήρας, γιατί καταλαβαίνεις πως αυτοί που μένουν δίπλα σου είναι επειδή το θέλουν. Επίσης μαθαίνεις και εσύ μέσα από την αγάπη των άλλων να εκτιμάς όσα σου δίνονται και αν γνωρίσεις έναν ακόμα δύσκολο χαρακτήρα θα μπορέσεις και εσύ να τον βοηθήσεις, ενώ παράλληλα βελτιώνεσαι και εσύ κάθε μέρα.
 
Προς εσάς τους πιο... καλόβολους που μας παλεύετε: σας αγαπάμε. Μπορεί να μην σας το δείχνουμε κάθε φορά, αλλά σας αγαπάμε και σας εκτιμάμε. Παρ' όλο που λέυε "αγάπη είναι που ζεις ακόμα και δε σε έχω πνίξει".
Και να ξέρετε, προσπαθούμε κάθε μέρα να μη σας... βασανίζουμε. Και αξίζει το ότι έχετε υπομονή και μας δέχεστε όπως είμαστε, γιατί και εμείς μπορούμε να δεχτούμε τα αδύνατα σημεία σας. Απλά τα δικά μας είναι λίγο πιο... σπάσιμο νεύρων.


Και τέλος, συγχαρητήρια για την υπομονή που ούτε κατά διάνοια δε διαθέτουμε. Τα φιλιά και την αγάπη μας <3

Katie :*:*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου