Καλησπέρα σε όλους ύστερα από ένα μεγάλο και κυρίως Πασχαλινό διάλειμμα! Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακόμα διακοπές, πάντως εδώ στην Ολλανδία αρχίσαμε ήδη το μάθημα. Έτσι, χωρίς να μας κυνηγάνε, αλλά τέλος πάντων :p Αυτή την εβδομάδα λοιπόν θα δώσουμε μια εικόνα όσων καταστάσεων βιώνουμε εμείς οι φοιτητές Ψυχολογίας στο πετσί μας. Με την ελπίδα ότι οι... λοιποί θα μας κατανοήσετε!
Άλλο ένα στερεότυπο που ακούω συνέχεια και που αν το ξαναπεί κανείς θα του φέρω τα βιβλία της νευρολογίας, της βιολογίας και της στατιστικής κολάρο. Ούτε έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο από τους άλλους φοιτητές -σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι- ούτε βλέπουμε το πανεπιστήμιο σαν παιδική χαρά. Έχουμε απαιτητικό πρόγραμμα όπως και ουσιαστικά την υποχρέωση να γεμίσουμε το βιογραφικό μας και έξω από το πανεπιστήμιο με πρακτικές, μιας και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Οπότε σκάστε.
Πιάσαμε σήμερα όλα τα εκνευριστικά. Υπάρχουν πάρα πολλοί που πιστεύουν ότι η ψυχολογία δεν είναι επιστήμη και απαρτίζεται απλώς από φιλοσοφίες. Και εμείς τι σπουδάζουμε ρε παιδιά; Δυστυχώς είναι μια καινούρια επιστήμη σε σύγκριση με τις άλλες, για αυτό δεν χαίρει ακόμα της εκτίμησης που της αξίζει. Όμως έχει θεωρίες, έρευνες και γενικά πληρεί όλες τις προϋποθέσεις ώστε να είναι επιστήμη. Και όποιος νομίζει ότι είναι κοινή λογική, ας δοκιμάσει να κάνει τη δουλειά του ψυχολόγου χωρίς σπουδές.
Δεν έχω γνωρίσει ακόμα φοιτητή ψυχολογίας που να χωνεύει το είδος της στατιστικής που χρησιμοποιείται στην ψυχολογία όπως ούτε και τον συγκεκριμένο τρόπο που πρέπει να γράφουμε τις πηγές μας για κάθε εργασία. Λίγα είναι, αλλά φαρμακερά. Πες μου one-way anova και με γονάτισες. Το ξέρω ότι οι μισοί δεν καταλαβαίνετε για τι μιλάω, αλλά εσείς που καταλαβαίνετε... κλάψτε μαζί μου!
Με διδακτορικό στη Φροϋδολογία. Κρίμα που μόνο εμείς οι psycho-νέρντουλες καταλαβαίνουμε την αξία τέτοιων αστείων και γελάμε με αυτά. Μη μου πεις ότι δεν έχεις συνδέσει τουλάχιστον μια φορά τον Φρόιντ με τον Παπακαλιάτη και το Forever Young με τον Carl Jung; Και φυσικά όσον αφορά τον Παβλόφ... well, that name rings a bell. Ακολουθούν κάφρικα αστεία που μας κάνουν να αισθανόμαστε ανώριμοι περί νευρολογίας, στατιστικής και λογοπαίγνια με άλλες γνωστές μορφές του κλάδου. Και πολλά άλλα που λατρεύουμε.
Κυρίως στα δύο πρώτα έτη που παθαίνεις ένα μίνι ταράκουλο, η πρώτη σου αντίδραση όταν μαθαίνεις για τις ψυχολογικές διαταραχές είναι να τρομοκρατηθείς ή να ψυχοπλακωθείς, σε σημείο μετά από κάθε διάλεξη στο πανεπιστήμιο να έχεις φτάσει να διαγνώσεις στον εαυτό σου τουλάχιστον δύο διαφορετικά κάθε φορά. Όσο όμως εξοικειώνεσαι, δεν σου κάνει τίποτα πλέον εντύπωση και σου σπάει τα νεύρα όταν κάποιος λέει ότι "έχει κατάθλιψη" χωρίς να ξέρει όντως τι σημαίνει ή να λέει ότι έχει διαταραχή όταν απλώς θέλει τα πράγματά του τακτοποιημένα.
Αυτός ο άνθρωπος απλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ να περάσει απαρατήρητος, τόσο που μας έχουν πρήξει τα ούμπαλα για πάρτη του. Ή τον θαυμάζεις, ή τον μισείς, ή (κυρίως) λατρεύεις να τον μισείς - και αυτή η τελευταία είναι και η δική μου περίπτωση. Τόσα χρόνια σπουδάζω και ακόμα να τον συμπαθήσω, αλλά αν πω ότι δε μου αρέσει να διαβάζω τις θεωρίες του, θα πω ψέματα. Πάντως του το αναγνωρίζω ότι ήταν ο πρώτος που έφτιαξε μια ολοκληρωμένη θεωρία για την ψυχολογία, η οποία έκανε την αρχή στον κλάδο - κι ας μην ξέρουμε ακόμα αν έχει κάποια βάση ή αποτελείται κυρίως από παπαρολογίες. Είδωμεν...
Η ξαδέρφη σου ζητάει να της αναλύσεις τα όνειρα της, ενώ τα κολλητάρια ζητάνε εναγωνίως λύσεις σε γκομενικά θέματα και παράλληλα έχεις και τα αδέρφια που χρειάζονται πρότυπο αδερφής, χώρια και ο δεσμός σου που θέλει να αναλύσετε τη σχέση σας. Το κερασάκι στην τούρτα: ενώ στους υπόλοιπους τα καταφέρνεις μια χαρά στη συμβουλευτική, όσον αφορά τον εαυτό σου (και καμιά φορά και τα μαθήματα) ως διά μαγείας καταφέρεις να τα κάνεις όλα σκατά. Και ερωτώ κυρίες και κύριοι, αυτό δεν πρέπει να υπολογιστεί ως πρακτική; Δεν το θέλει κι ο Θεός να πάει στράφι τέτοια συνεισφορά στην ψυχική υγεία. #not
Οι αναζητήσεις σου στο ίντερνετ δεν είναι απόλυτα φυσιολογικές, και μάλιστα σε συνδυασμό ότι αυτόματα "σκανάρεις" όποιον γνωρίζεις και ξέρεις πολύ περισσότερα για ναρκωτικά και ψυχοτροπικά από το μέσο άτομο... ε, πολύ θέλει ο άνθρωπος; Τελικά, μάλλον σε όλους τους σπουδαστές της ψυχολογίας έχει λασκάρει κάποια βίδα. Και λογικό όταν έχεις να διαβάσεις και να θυμάσαι ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ από τα μαθήματα με την ογκώδη αλλά και κάπως creepy ύλη, ο καημένος ο εγκέφαλος έχει γίνει πλέον αλοιφή.
Είναι ευρέως γνωστό ότι με ένα σκέτο πτυχίο Ψυχολογίας δεν πας απολύτως πουθενά - και βασικά δεν θα πρέπει κιόλας να πας. Η ψυχολογία είναι τόσο ευρεία επιστήμη, που πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη εξειδίκευση για να δουλέψεις, χώρια η πρακτική. Όταν ασχολείσαι με την ψυχή του ανθρώπου, χρειάζεται και η κατάλληλη εκπαίδευση. Άρα μπορεί να μας φαίνεται βουνό ότι πρέπει να κάνουμε ένα κάρο πράγματα πριν δουλέψουμε σαν άνθρωποι, όμως τελικά είναι απαραίτητο.
Παρ' όλα τα παραπάνω, κατά βάθως είμαστε τραβάτε με κι ας κλαίω. Διότι αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε και η αλήθεια είναι ότι... δεν μπορούμε να φανταστούμε τον εαυτό μας να σπουδάζει τίποτα άλλο!
Άρα, ας το απολαύσουμε!
Katie :* :*
1) Όχι, δεν μπορούμε να σας "αναλύσουμε" κατευθείαν και όχι, δεν διαβάζουμε το μυαλό σας
Αν είχα ένα ευρώ για κάθε φορά που μου απαντά κάποιος "α τότε μπορείς να διαβάσεις το μυαλό μου" ή "άρα τώρα με αναλύεις, έτσι;" στο ότι σπουδάζω ψυχολογία, θα είχα γίνει πολυεκατομμυριούχος. Ήμαρτον πια με αυτή την καραμέλα. Μια φορά να την ακούσω ακόμη θα γίνουμε από δυο χωριά - και εγώ, και όλος ο κόσμος που σπουδάζει το ίδιο με μένα. Ο ψυχολόγος δεν σκανάρει το μυαλό σου - μόνο αυτό δεν κάνει.
2) Αφηνιάζεις που όλοι νομίζουν ότι το να σπουδάζεις ψυχολογία είναι εύκολο
Άλλο ένα στερεότυπο που ακούω συνέχεια και που αν το ξαναπεί κανείς θα του φέρω τα βιβλία της νευρολογίας, της βιολογίας και της στατιστικής κολάρο. Ούτε έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο από τους άλλους φοιτητές -σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι- ούτε βλέπουμε το πανεπιστήμιο σαν παιδική χαρά. Έχουμε απαιτητικό πρόγραμμα όπως και ουσιαστικά την υποχρέωση να γεμίσουμε το βιογραφικό μας και έξω από το πανεπιστήμιο με πρακτικές, μιας και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Οπότε σκάστε.
3) Βαρέθηκες να εξηγείς ότι η ψυχολογία ΕΙΝΑΙ επιστήμη και ΟΧΙ, δεν είναι απλώς κοινή λογική
Πιάσαμε σήμερα όλα τα εκνευριστικά. Υπάρχουν πάρα πολλοί που πιστεύουν ότι η ψυχολογία δεν είναι επιστήμη και απαρτίζεται απλώς από φιλοσοφίες. Και εμείς τι σπουδάζουμε ρε παιδιά; Δυστυχώς είναι μια καινούρια επιστήμη σε σύγκριση με τις άλλες, για αυτό δεν χαίρει ακόμα της εκτίμησης που της αξίζει. Όμως έχει θεωρίες, έρευνες και γενικά πληρεί όλες τις προϋποθέσεις ώστε να είναι επιστήμη. Και όποιος νομίζει ότι είναι κοινή λογική, ας δοκιμάσει να κάνει τη δουλειά του ψυχολόγου χωρίς σπουδές.
4) Μισείς τις λέξεις "στατιστική", "SPSS" και "APA-Style"
Δεν έχω γνωρίσει ακόμα φοιτητή ψυχολογίας που να χωνεύει το είδος της στατιστικής που χρησιμοποιείται στην ψυχολογία όπως ούτε και τον συγκεκριμένο τρόπο που πρέπει να γράφουμε τις πηγές μας για κάθε εργασία. Λίγα είναι, αλλά φαρμακερά. Πες μου one-way anova και με γονάτισες. Το ξέρω ότι οι μισοί δεν καταλαβαίνετε για τι μιλάω, αλλά εσείς που καταλαβαίνετε... κλάψτε μαζί μου!
5) Έχεις εφαρμόσει ψυχολογικά τρικ (με μεγάλη επιτυχία)
Αντίστροφη ψυχολογία, εξέταση της γλώσσας του σώματος ή προσπάθεια να καταλάβεις αν σου λέει ο άλλος ψέματα... απ' όλα έχει ο μπαξές. Ενώ φυσικά αμέσως όταν γνωρίζεις κάποιον αναλύεις τον χαρακτήρα του με βάση τη σχέση που έχει με τους γονείς του. Πλέον τα παίζεις στα δάχτυλα και όταν πετυχαίνουν νιώθεις ΤΟΣΟ boss, ενώ έχεις την αίσθηση ότι μπορεί να είσαι και μέντιουμ. Βρε, μπας και...;
6) Έχεις εντρυφήσει στο καμμένο χιούμορ περί ψυχολογίας
Με διδακτορικό στη Φροϋδολογία. Κρίμα που μόνο εμείς οι psycho-νέρντουλες καταλαβαίνουμε την αξία τέτοιων αστείων και γελάμε με αυτά. Μη μου πεις ότι δεν έχεις συνδέσει τουλάχιστον μια φορά τον Φρόιντ με τον Παπακαλιάτη και το Forever Young με τον Carl Jung; Και φυσικά όσον αφορά τον Παβλόφ... well, that name rings a bell. Ακολουθούν κάφρικα αστεία που μας κάνουν να αισθανόμαστε ανώριμοι περί νευρολογίας, στατιστικής και λογοπαίγνια με άλλες γνωστές μορφές του κλάδου. Και πολλά άλλα που λατρεύουμε.
7) Έχεις μια περίεργη σχέση με τις ψυχολογικές διαταραχές
Κυρίως στα δύο πρώτα έτη που παθαίνεις ένα μίνι ταράκουλο, η πρώτη σου αντίδραση όταν μαθαίνεις για τις ψυχολογικές διαταραχές είναι να τρομοκρατηθείς ή να ψυχοπλακωθείς, σε σημείο μετά από κάθε διάλεξη στο πανεπιστήμιο να έχεις φτάσει να διαγνώσεις στον εαυτό σου τουλάχιστον δύο διαφορετικά κάθε φορά. Όσο όμως εξοικειώνεσαι, δεν σου κάνει τίποτα πλέον εντύπωση και σου σπάει τα νεύρα όταν κάποιος λέει ότι "έχει κατάθλιψη" χωρίς να ξέρει όντως τι σημαίνει ή να λέει ότι έχει διαταραχή όταν απλώς θέλει τα πράγματά του τακτοποιημένα.
8) Έχεις μια επίσης περίεργη σχέση με τον Φρόιντ
Αυτός ο άνθρωπος απλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ να περάσει απαρατήρητος, τόσο που μας έχουν πρήξει τα ούμπαλα για πάρτη του. Ή τον θαυμάζεις, ή τον μισείς, ή (κυρίως) λατρεύεις να τον μισείς - και αυτή η τελευταία είναι και η δική μου περίπτωση. Τόσα χρόνια σπουδάζω και ακόμα να τον συμπαθήσω, αλλά αν πω ότι δε μου αρέσει να διαβάζω τις θεωρίες του, θα πω ψέματα. Πάντως του το αναγνωρίζω ότι ήταν ο πρώτος που έφτιαξε μια ολοκληρωμένη θεωρία για την ψυχολογία, η οποία έκανε την αρχή στον κλάδο - κι ας μην ξέρουμε ακόμα αν έχει κάποια βάση ή αποτελείται κυρίως από παπαρολογίες. Είδωμεν...
9) Η πρώτη σου πρακτική γίνεται με τους κοντινούς σου ανθρώπους - και με τον εαυτό σου
Η ξαδέρφη σου ζητάει να της αναλύσεις τα όνειρα της, ενώ τα κολλητάρια ζητάνε εναγωνίως λύσεις σε γκομενικά θέματα και παράλληλα έχεις και τα αδέρφια που χρειάζονται πρότυπο αδερφής, χώρια και ο δεσμός σου που θέλει να αναλύσετε τη σχέση σας. Το κερασάκι στην τούρτα: ενώ στους υπόλοιπους τα καταφέρνεις μια χαρά στη συμβουλευτική, όσον αφορά τον εαυτό σου (και καμιά φορά και τα μαθήματα) ως διά μαγείας καταφέρεις να τα κάνεις όλα σκατά. Και ερωτώ κυρίες και κύριοι, αυτό δεν πρέπει να υπολογιστεί ως πρακτική; Δεν το θέλει κι ο Θεός να πάει στράφι τέτοια συνεισφορά στην ψυχική υγεία. #not
10) Καμιά φορά πιστεύεις ότι κάτι πάει στραβά με σένα
Οι αναζητήσεις σου στο ίντερνετ δεν είναι απόλυτα φυσιολογικές, και μάλιστα σε συνδυασμό ότι αυτόματα "σκανάρεις" όποιον γνωρίζεις και ξέρεις πολύ περισσότερα για ναρκωτικά και ψυχοτροπικά από το μέσο άτομο... ε, πολύ θέλει ο άνθρωπος; Τελικά, μάλλον σε όλους τους σπουδαστές της ψυχολογίας έχει λασκάρει κάποια βίδα. Και λογικό όταν έχεις να διαβάσεις και να θυμάσαι ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ από τα μαθήματα με την ογκώδη αλλά και κάπως creepy ύλη, ο καημένος ο εγκέφαλος έχει γίνει πλέον αλοιφή.
10+1 Bonus) Προσπαθείς να αποδεχτείς ότι θα σπουδάζεις... όλη σου τη ζωή (σχεδόν)
Είναι ευρέως γνωστό ότι με ένα σκέτο πτυχίο Ψυχολογίας δεν πας απολύτως πουθενά - και βασικά δεν θα πρέπει κιόλας να πας. Η ψυχολογία είναι τόσο ευρεία επιστήμη, που πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη εξειδίκευση για να δουλέψεις, χώρια η πρακτική. Όταν ασχολείσαι με την ψυχή του ανθρώπου, χρειάζεται και η κατάλληλη εκπαίδευση. Άρα μπορεί να μας φαίνεται βουνό ότι πρέπει να κάνουμε ένα κάρο πράγματα πριν δουλέψουμε σαν άνθρωποι, όμως τελικά είναι απαραίτητο.
Παρ' όλα τα παραπάνω, κατά βάθως είμαστε τραβάτε με κι ας κλαίω. Διότι αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε και η αλήθεια είναι ότι... δεν μπορούμε να φανταστούμε τον εαυτό μας να σπουδάζει τίποτα άλλο!
Katie :* :*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου