Από εδώ και στο εξής θα με διαβάζετε και εδώ
και στο Wattpad, όπου γράφω ένα (ηλεκτρονικό) βιβλίο με τίτλο "Μπορώ" οπότε όσοι πιστοί προσέλθετε! Σήμερα λοιπόν θα δούμε κάποια από τα πράγματα που μου δίδαξαν οι γονείς μου, και πιθανόν και οι δικοί σας. Σίγουρα όταν ήμασταν μικροί δεν χαμπαριάζαμε και πολλά, τώρα όμως μια χαρά θυμόμαστε όσα μας είπαν... και μάλιστα τα καταλαβαίνουμε καλύτερα. Από τα πιο καθημερινά έως τα πιο φιλοσοφικά ζητήματα, τι μας έχει μείνει από τις κουβέντες των γονιών μας;
"Η Παναγίτσα μας έστειλε αυτό το φαγητό, αυτό θα φας"
Α ρε μάνα με τις ατάκες σου. Θυμάμαι μια ζωή να της απαντάω "Μα πώς η Παναγία έστειλε το φαϊ, αφού εσύ το μαγείρεψες;" Όμως με τα χρόνια ήξερα πως αυτή η πρόταση ήταν αληθινή. Ο Θεός μας έδωσε την υγεία μας, μας έδωσε τη δύναμη να δουλέψουμε για τα χρήματα στο σπίτι, και φυσικά πρέπει να τα διαχειριζόμαστε έξυπνα. Αυτό σήμαινε ότι είχαμε ένα φαγητό στο γεύμα μας -άντε και μερικά συνοδευτικά- όμως το θέμα δεν ήταν μόνο οικονομικό. Το σύστημα "αυτό το φαγητό έχουμε σήμερα" μας δίδαξε όχι μόνο ότι πρέπει να τρώμε απ' όλα τα φαγητά για μια σωστή διατροφή αλλά και να είμαστε ολιγαρκείς, διότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα κάθε φορά. Και φυσικά, ότι πρέπει να ακολουθούμε ένα πρόγραμμα και όχι να ζούμε μέσα στο χάος!
"Κι αν δεν ακολουθήσεις τη μουσική, θα σε ακολουθήσει αυτή"
Ατάκα του μπαμπά αυτή, που δεν πρόκειται να ξεχάσω διότι όχι μόνο την έλεγε συνέχεια, αλλά εν τέλει αποδείχθηκε και αληθινή. Παρ' όλο που ο μπαμπάς ασχολείται με τη μουσική επαγγελματικά, για εκείνον είναι περισσότερο αγάπη και μεράκι. Μακάρι να ήταν έτσι περισσότεροι καλλιτέχνες... Όταν λοιπόν μικρή με άκουγε να τραγουδάω και (δυστυχώς για λίγο μόνο) να παίζω πιάνο, μου έλεγε πως η μουσική πάντα θα είναι στη ζωή μου ακόμα κι αν δεν την ακολουθούσα επαγγελματικά. Όπου μουσική, βάλτε οτιδήποτε αγαπούν οι γονείς μας και το μετέδωσαν και σε εμάς!
"Αν εσύ δεν είσαι ταπεινός, θα βρει η ζωή τρόπο να σε ταπεινώσει"
Να σημειώσουμε εδώ πως δεν εννοούμε την κακή έννοια του ρήματος "ταπεινώνω", ενώ αυτό που πρέπει να κρατάμε ψηλά είναι το κεφάλι και το βλέμμα μας, όχι η μύτη μας. Η μητέρα μου πίστευε πως οι αλαζόνες και οι ψηλομύτηδες δεν πετυχαίνουν στη ζωή, τουλάχιστον στα αλήθεια... και είχε δίκιο! Μέσα από τη διαπαιδαγώγησή της, έμαθα πως τα "ψώνια" δεν τα εκτιμάει κανείς, διότι πρώτα απ' όλα οι ίδιοι δεν εκτιμούν τον εαυτό τους - αλλιώς δεν θα είχαν την ανάγκη να τον διαφημίζουν τόσο έντονα. Κι όταν δεν είσαι όσο προσγειωμένος πρέπει, πάντα μα πάντα συμβαίνει κάτι που θα το αλλάξει αυτό. Δεν ξέρω αν είναι θεία δίκη ή απλά όσα προσελκύουν οι πράξεις σου, αλλά συμβαίνει!
"Μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο, εάν το θέλεις"
Ακόμα ένα αξέχαστο μάθημα από τον πατέρα μου, αν και επιφανειακά ακούγεται κάπως ασύμβατο με το προηγούμενο. Στην πραγματικότητα όμως, το χαμηλό προφίλ χωρίς κομπασμούς αλλά οι υψηλοί στόχοι και ιδανικά συνδυάζονται άριστα. Έτσι κα με τους γονείς μου, αλλά και με τα περισσότερα ζευγάρια. Διαφορετικοί σε τόσα πολλά πράγματα, αλλά αυτή τους η διαφορετικότητα τους κάνει να είναι συμβατοί σε σημαντικά ζητήματα και είναι η κινητήριος δύναμή τους! Την κάρτα γενεθλίων που γράφει αυτή τη φράση την έχω κρατήσει και θυμάμαι ακόμα ότι είχε απ' έξω ένα βάζο με λουλούδια σε μπλε φόντο!
"Πάνω απ' όλα είναι η υγεία και η αγάπη"
Και αφήσαμε το πιο γνωστό, το πιο κλισέ, το πιο αληθινό για το τέλος. Η οικογένειά μας, όπως και πάρα πολλές άλλες και ειδικότερα στην Ελλάδα των τελευταίων χρόνων, πέρασα πολλές δυσκολίες και φουρτούνες - και πολλών ειδών μάλιστα. Όμως ποτέ, μα ποτέ δεν ήμασταν χώρια ο ένας από τον άλλον και το μόνο που θα μπορούσε όντως να μας επηρεάσει ήταν θέματα υγείας. Δεν απατώμαι βέβαια - πως υπάρχουν και άλλα σημαντικά ζητήματα και το έχουμε νιώσει στο πετσί μας. Όμως όσο όλοι είμαστε υγιείς και δεμένοι μεταξύ μας, δε φοβόμαστε τίποτα και η μεγαλύτερη επιθυμία μας είναι να παραμείνουμε έτσι... Γιατί τελικά αυτό είναι το πιο σημαντικό, αυτό θα σου μείνει στον απολογισμό της ζωής σου και αυτό θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο!
Κι επειδή οι γονείς μας που τους αγαπάμε και μας αγαπούν αυτά μας διδάσκουν πάνω-κάτω, ξέρω πως θα συμφωνήσετε! ;) Μείνετε συντονισμένοι όμως για το επόμενο... οικογενειακό σκέλος - την επόμενη φορά, θα δούμε μαθήματα ζωής μέσα από καταστάσεις που βιώνουμε με τα αδέρφια μας... <3 Μέχρι τότε, πολλά φιλιά!
Katie :*:*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου