Συγκάτοικοι στην τρέλα #bffeversion

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χαρούμενη είμαι που επέστρεψα στο blog μου μετά από τόσον καιρό... Ο τέταρτος και τελευταίος χρόνος στο πανεπιστήμιο ήταν πραγματικά ζόρικος, διότι όχι μόνο έπεσαν όλα τα δύσκολα μαθήματα στο πρόγραμμα, αλλά και η πρακτική μαζί με την πτυχιακή μου. Το γεγονός ότι κάθομαι εδώ και σας γράφω μετά το πέρας όλων αυτών, δείχνει περίτρανα ότι επιβίωσα έχοντας γλιτώσει το σαλτάρισμα και λοιπά νευρολογικά. Και κυρίως, με ανταμοιβή την απόκτηση του πολυπόθητου πτυχίου. Ξαναγύρισα λοιπόν δριμύτερη, και έτοιμη να καταγράψω τις νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζω: τη συγκατοίκηση και μάλιστα όχι με το... έτερον ήμισυ (να τη πάλι τη ρίμα) αλλά με (πολύ) καλή φίλη. Και ναι, μιλάμε για πρόκληση. 

Φέρνεις λοιπόν όλη την προίκα σου στο σπίτι και πρέπει να βολευτείς και να μάθεις τα κατατόπια. Πού και πώς φυλάσσεται το μπλέντερ; Πρέπει να παίζω tetris δηλαδή για να το βάλω πίσω μετά; Αλλά ναι ξέχασα, έχω ήδη γίνει μάστορας αφού πρέπει να καταχωνιάσουμε πράγματα εις διπλούν σε ψυγείο και ντουλάπια. Και η κουζίνα λειτουργεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι είχες μάθει μέχρι τώρα. Επίσης, το ότι το μενού αποφασίζεται από κοινού μπορεί να σε φέρει προ εκπλήξεων, διότι πού ακούστηκε άτομο να μην τρώει στραπατσάδα (wtf) και να θέλει και ψωμί σε κάθε γεύμα; Εντάξει, δεν είναι και τραγικά αυτά, διότι υπάρχουν σίγουρα πολύ πιο hardcore βλακείες που πετυχαίνεις σε συγκατοίκους, αλλά για κάποιον που λατρεύει τη στραπατσάδα και έχει κόψει το ψωμί μαχαίρι, αυτές οι συνήθειες είναι λίγο κάπως. Ειδικά όταν βλέπεις το εν λόγω άτομο να συνδυάζει φαγητά πού ούτε καν είχες σκεφτεί, νιώθεις σαν να είσαι σε επεισόδιο των X-Files. 

Και η ανισορροπία των απόψεων συνεχίζεται και με άλλα αξιοσημείωτα περιστατικά. Ειδικά τώρα που έχει μπει το καλοκαίρι, δεν είναι διόλου σπάνιο να έχει γίνει ο ένας πάγος από το κλιματιστικό ενώ ο άλλος ακόμα να ψήνεται. Κι έτσι καταλήγουμε σε τραγελαφικά θεάματα του τύπου να φοράει ο ένας γούνινη ζακέτα κι ο άλλος να κοντεύει να φορέσει μαγιό. Θα μου πεις, απλά άλλαξε δωμάτιο, αλλά αν βαριέσαι να σηκώσεις την πέτσα σου; Εάν ο ένας έχει ένα κάρο πράγματα να διαβάσει και ο άλλος έχει τελειώσει την εξεταστική, τι κάνουμε; Κι όταν πρέπει να πάτε για ψώνια, σε καμία περίπτωση δε νοείται να πάτε έτσι στα κουτουρού γιατί θα αγοράσετε όλο το μαγαζί. Λίστα, λίστα οργάνωση και πάλι οργάνωση. Σήμερα θα φάμε αυτό, αύριο το άλλο.

Αυτές οι ασυμφωνίες προκύπτουν διότι δεν μένεις απλά με έναν άγνωστο, που απλώς βάζετε κανόνες χωρίς καμιά ανάγκη να μοιράζεστε μαζί τον ελεύθερο χρόνο σας. Με τους φίλους θέλεις να είστε μαζί, αλλά δε συμβαδίζουν πάντα όσα έχετε να κάνετε. Ο καθένας θα θέλει και τον ξεχωριστό του χρόνο γιατί ο καθένας έχει και τη δική του ζωή. Παράλληλα, πρέπει και να μπουν αυτοί οι προαναφερθέντες κανόνες διότι όσο καλοί φίλοι και να είστε... πρέπει να μπει ένα οικονομικό πλάνο στο σπίτι για να μη φαλιρίσετε και πρέπει όταν ο ένας έχει δυσκολίες, ο άλλος να τσοντάρει και μάλιστα με την όρεξή του για να μην αισθανθεί ο άλλος άσχημα. Πρέπει να αποφασιστεί πώς ο... μπατίρης θα μπορέσει να ξεπληρώσει το φίλο του αργότερα διότι, όπως λέει κι η σωστή παροιμία "οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους". Πρέπει να χωρίσετε τις δουλειές στη μέση για να μη γίνει το σπίτι πάρτι παρασίτων και πρέπει να μπει πρόγραμμα στο σπίτι ακόμα κι αν δεν έχετε διάβασμα...

Παρ' όλα αυτά, δεν είναι δύσκολο να μπουν αυτοί οι κανόνες και να συμβαδίζει ο τρόπος ζωής στο σπίτι για να είστε όλοι ευτυχισμένοι. Σίγουρα είναι ανεκτίμητο να μένεις με ένα φιλαράκι που σε νοιάζεται και που μπορείτε όταν σας έρθει να συζητήσετε περί ανέμων και υδάτων. Σίγουρα είναι ανεκτίμητο που μπορείς να είσαι καποιες φορές στις μαύρες σου και ο άλλος να σε στηρίξει χωρίς να σε παρεξηγήσει. Και μάλιστα χωρίς να ανησυχεί για το πώς είσαι και τι κάνεις αυτή τη στιγμή, αφού μένετε στο ίδιο σπίτι. Στιγμές που θα σου μείνουν είναι κι εκείνες που αποφασίζετε να λιώσετε στις σειρές ή να κάτσετε όλη νύχτα με μια μπίρα στο χέρι και να κουβεντιάσετε στα σκοτάδια πετώντας ό,τι σας κατέβει στο κεφάλι και γελώντας με την ψυχή σας. Και μετά, δεν νιώθεις το σπίτι άδειο όταν πας να κοιμηθείς - θα έχεις μια παρέα ό,τι και να συμβεί, ό,τι (σχεδόν) και να θέλεις να κάνεις. Και κυρίως, ποιος δεν έχει πνιγεί μια φορά με το φαγητό στο τραπέζι όταν τρώτε παρέα και ο συγκάτοικος αποφασίζει να πετάξει την πιο πετυχημένη μαλακία της ημέρας; 

Προτείνω ανεπιφύλακτα να συγκατοικήσετε με φιλαράκι για κάποιο διάστημα. Ή θα μαλλιοτραβηχτείτε στη μια βδομάδα ή θα γίνετε ακόμα καλύτεροι φίλοι. Ή και τα δύο - το ένα δεν αποκλείει το άλλο, σας διαβεβαιώνω. Θα καταφέρετε να συνεννοείστε με μια ματιά, γιατί θα έχετε γνωρίσει ο ένας τον άλλον από την καλή κι απ' την ανάποδη. Θα γεμίσετε εμπειρίες που θα θυμάστε με χαρά και νοσταλγία αργότερα, ειδικά εάν στα μετέπειτα χρόνια σας δεν θα μείνετε στον ίδιο τόπο. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε!

Katie :*:*



Υ.Γ. Αφιερωμένο σε έναν από τους θησαυρούς που μου χάρισε η φοίτηση στην Κύπρο, τη γλυκιά και υπέροχη φίλη μου Ζωή. Θα τα ξαναπούμε σύντομα, δε γλυτώνεις από μένα!